Odpowiedź :
Psalm 142 to utwór o charakterze błagalnym: "Głośno błagam Pana", "Ty jesteś moją ucieczką". Osoba mówiąca traktuje Boga jako kogoś kto może jej pomóc, bo czuje się słaba. W pierwszej części psalmu człowiek mówi o swojej drodze życia, na której czuję się niepewnie. Człowiek wspomina o prześladowcach, czyli swoich wrogach. Więzienie w psalmie to metafora otoczenia człowieka, które jest mu wrogie. Człowiek upatruje ratunku w dobroci Boga.
Jest mowa o drodze miłosiernej, w której, niestety, ale człowiek się gubi. często człowiek nie potrafi znaleźć tej właściwej.
Część dotycząca formacji oparta na Ordo initiationis christianae adultorum niepotrzebnie tak szczegółowo omawia się drogę katechumenów do sakramentów inicjacyjnych. Praktycznie omówiono przygotowanie dorosłych do chrztu. Raczej odwołując się do tego Rytuału wskazać na "użyteczność" pewnych elementów metody formacji chrześcijańskiej właściwej katechumenatowi w formacji szeroko pojętej służby liturgicznej.
Psalm 142 to utwór o charakterze błagalnym: "Głośno błagam Pana", "Ty jesteś moją ucieczką". Osoba mówiąca traktuje Boga jako kogoś kto może jej pomóc, bo czuje się słaba. W pierwszej części psalmu człowiek mówi o swojej drodze życia, na której czuję się niepewnie. Człowiek wspomina o prześladowcach, czyli swoich wrogach. Więzienie w psalmie to metafora otoczenia człowieka, które jest mu wrogie. Człowiek upatruje ratunku w dobroci Boga.
Psalm 142 to utwór o charakterze błagalnym: "Głośno błagam Pana", "Ty jesteś moją ucieczką". Osoba mówiąca traktuje Boga jako kogoś kto może jej pomóc, bo czuje się słaba. W pierwszej części psalmu człowiek mówi o swojej drodze życia, na której czuję się niepewnie. Człowiek wspomina o prześladowcach, czyli swoich wrogach. Więzienie w psalmie to metafora otoczenia człowieka, które jest mu wrogie. Człowiek upatruje ratunku w dobroci Boga.