Odpowiedź :
Zjazd gnieźnieński miał ogromne znaczenie dla Polski. Przede wszystkim warto wskazać, że to zawsze inni władcy przyjeżdżali do Rzeszy na wezwanie cesarza, a nie cesarz do innych książąt lub królów. Otton III złamał tę zasadę, bo wyjątkowo zależało mu na przyjaźni Bolesława Chrobrego, którego widział jako swojego najbliższego współpracownika. Wedle niektórych kronikarzy i historyków, cesarz Otton III wyraził zgodę na koronację Bolesława Chrobrego, ponieważ nałożył mu na głowę diadem cesarski (co samo w sobie było ogromnym sukcesem wizerunkowym). Otton III dał Bolesławowi kopię włóczni świętego Maurycego - najważniejszej relikwii cesarskiej, a Bolesław oddał cesarzowi ramię św. Wojciecha. Obaj władcy byli dla siebie mili i serdeczni, a także zawarli przyjacielskie stosunki. Polska stała się dla cesarstwa już nie pogańskim krajem, który można było dowolnie najeżdżać i łupić, a partnerem politycznym i ekonomicznym. Powołano także do życia metropolię gnieźnieńską, której pierwszym biskupem został brat świętego Wojciecha, Radzym Gaudenty.
Być może Ottona III i Bolesława Chrobrego połączyła szczera przyjaźń. Obaj władcy byli młodzi, i oboje mieli wielkie plany na przyszłość. Otton III planował stworzenie uniwersalnego cesarstwa europejskiego, w którym Bolesław Chrobry miał być jego najbliższym sojusznikiem i zarządcą całej Słowiańszczyzny. Warto jednak dodać, że nowsze badania historyczne wskazują też, że Otton III początkowo planował wywiezienie do Rzeszy całego ciała św. Wojciecha. Dzięki temu, że się to nie udało, w Polsce powstała nowa gnieźnieńska metropolia - Kościół polski wreszcie wyzwolił się z dominacji Kościoła niemieckiego.