3.
Bohaterami „Wesela“ Stanisława Wyspiańskiego są przedstawiciele inteligencji i chłopów. Okazuje się, że choć razem się bawią, to więcej ich dzieli niż łączy.
Inteligenci ulegają chłopomani, powierzchownej fascynacji chłopami. Uległ jej Pan Młody, żeniąc się z chłopką. Jest on zachwycony życiem na wsi, ale nie zna jego realiów. Nie rozumie praw i obyczajów panujących na wsi.
Mieszczanie nie mają pojęcia o życiu wiejskim, czego wyraz daje Radczyni, pytając Kliminy, czy w Bronowicach zasiali już zboże, chociaż kończy się listopad. Dla nich wieś jest oazą spokoju, ucieczką od miejskiego zgiełku, i nie chcą poznać specyfiki wiejskiego życia.
Inteligenci fascynacją się wsią, ale mają poczucie swojej wyższości nad chłopami.
Wśród ludzi z miasta zapanowała moda na dekadentyzm. Artyści nie czują potrzeby tworzenia dzieł, które mogłyby poruszyć społeczeństwo, wolą je usypiać.
Na przeszkodzie do sojuszu tych grup społecznych stają wydarzenia z przeszłości. Inteligenci obawiają się siły chłopów, mając w pamięci rzeź galicyjską z 1846 roku. Nawet Pan Młody, który jest chłopomanem nie może zapomnieć wydarzeń, które dotknęły jego rodzinę.
Chłopi z kolei pamiętają pańszczyznę. Świadomi są swojej tożsamości i siły i krytycznie nastawieni do inteligencji, ale wiedzą, że bez porozumienia obu stanów nie uda się wywalczyć niepodległości.
4.
Zjawy i duchy pojawiające się w „Weselu“ uosabiają bolączki i ukryte, niespełnione marzenia bohaterów, wydobywają ich skryte tajemnice.
Widmo zmarłego narzeczonego ukazujące się Marysi , przypomina jej ich wielką miłość. Symbolizuje ono dawno stracone marzenia.
Natomiast ukazujący się Dziennikarzowi Stańczyk, budzi jego sumienie, pokazuje jego niezdecydowanie w wyborze właściwej, życiowej drogi. Dziennikarz, mimo że jest inteligentnym patriotą, przyczynia się do zwalczania idei zbrojnej rewolucji i pragnienia odzyskania niepodległości. Stańczyk nie tylko ukazuje wady Dziennikarza, ale całej inteligencji odpowiedzialnej za Polskę, która powinna zasiać zamęt w sercach narodu .
Z kolei Rycerz ukazujący się Poecie, symbolizuje szlachetną walkę o odzyskanie niepodległości. Odzwierciedla jego marzenia i pragnienia. Rycerz ukazuje marazm, w jakim pogrąża się poeta, który zamiast czynu woli świat rojeń i marzeń o wielkich dokonaniach. Uświadamia mu, kim mógłby być, gdyby wykorzystał swój talent i moc twórczą
Hetman objawiający się Panu Młodemu obnaża jego prawdziwe intencje, wyśmiewając jego ożenek z chłopką, który według niego jest zdradą własnej sfery. Hetman stanowi symbol nieprzygotowania inteligencji do realnego sojuszu z ludem.
Upiór Szeli przypomina Dziadowi o krwawym sporze pomiędzy inteligencją i chłopstwem. Postać ta symbolizuje historię wzajemnej nienawiści chłopów i szlachty. Szela jest przeciwnikiem bratania się obu stanów i uosabia drzemiące w społeczeństwie podziały.
Widmo Wernyhory pojawiające się Gospodarzowi, budzi w nim ukryte pragnienie zrywu narodowego. Wernyhora daje mu złoty róg, którego dźwięk zbudzi zastygłe ludzkie serca. Niestety Gospodarz przekazuje róg Jaśkowi i zasypia. Jest to symbol niezdolności inteligencji do przewodzenia narodowi i jej niechęci do pełnienia tej roli. Jas gubi róg, co z kolei pokazuje, że lud pozostawiony sam sobie, bez przywódcy nie podoła ważnemu zadaniu.
