Młodopolska nastrojowość w wierszu Jana Kasprowicza "Krzak dzikiej róży w ciemnych smreczynach"
Charakterystyczną cechą młodopolskiej twórczości była jej tajemniczość i opisywanie uczuć w sposób metaforyczny i zawoalowany. Tak skonstruowany został też wiersz Jana Kasprowicza. W sennych i bajecznych opisach pięknej, dzikiej róży i limby, będącej symbolem przemijalności, otrzymujemy metaforę ulotności naszego świata i obecnego w nim piękna. Charakterystyczna konstrukcja wierszy, z dwoma wersami opisującymi potęgę natury, jednym opisującym cechy dzikiej róży i jednym poświęconym dla limby czyni sonety powtarzalnymi i kontrastuje ze sobą różne stany - piękno, brzydotę, młodość, starość, wzrost i upadek. Ta symbolika jest kolejnym specyficznym elementem młodopolskiej twórczości, tak samo, jak i wyniosły ton tych utworów.
Jakie są cechy młodopolskiej nastrojowości?
Utwory młodopolskie pisane były w sposób niedosłowny i pełne były zawiłych i metaforycznych porównań. Wyczuwalny był w nich tajemniczy i mistyczny nastój. Opisywały zmysły i uczucia za pomocą niecodziennego użycia języka, równocześnie negując trywialność i prostotę.
#SPJ9
