Odpowiedź :
Odpowiedź:
Cześć!
Formę trybu rozkazującego dla 2. osoby liczby pojedynczej otrzymujemy (przy zdecydowanej większości czasowników) po odrzucenia zaimka osobowego oraz końcówki -st od formy 2. osoby czasu teraźniejszego w trybie oznajmującym, np.:
Tryb oznajmujący: Tryb rozkazujący: Tłumaczenie:
- du fragst - Frag! ( Zapytaj! )
- du gehst - Geh! ( Idź! )
Jedynie przy czasownikach otrzymujących w odmianie dodatkowo spójkę
-e przed końcówką osobową (jeśli temat tych czasowników kończy się na
-t, -d, -ig oraz grupy spółgłoskowe, w których ostatnią głoską jest -m lub
-n) musi wystąpić -e, np.:
Tryb oznajmujący: Tryb rozkazujący: Tłumaczenie:
- du antwortest - Antworte! ( Odpowiedz! )
- du bildest - Bilde! ( Utwórz! )
Czasowniki mocne zmieniające w 2. i 3. osobie liczby pojedynczej czasu teraźniejszego samogłoskę rdzenną a na ä tworzą tryb rozkazujący bez przegłosu, np.:
Tryb oznajmujący: Tryb rozkazujący: Tłumaczenie:
- du fährst - Fahr! ( Jedź! )
- du läufst - Lauf! ( Biegnij! )
Formy trybu rozkazujący dla 2. osoby liczby mnogiej pokrywają się, po odrzuceniu zaimka osobowego, z odmianą czasownika w trybie oznajmującym, np.:
Tryb oznajmujący: Tryb rozkazujący: Tłumaczenie:
- ihr schreibt - Schreibt! ( Piszcie! )
- ihr lernt - Lernt! ( Uczcie się! )
Formy trybu rozkazującego dla 3. osoby liczby mnogiej tworzymy przesuwając czasownik przed osobę, np.:
Tryb oznajmujący: Tryb rozkazujący:
- Sie lesen den Satz - Lesen Sie den Satz!
Tłumaczenie:
( Proszę przeczytać to zdanie! )
Pozdrawiam i liczę na NAJ,
KociGeniusz ;)