Uczniem Platona był Arystoteles ze Stagiry (384 - 322 p.n.e) , późniejszy wychowawca Aleksandra Macedońskiego. Arystoteles odrzucił idealistyczne poglądy swego mistrza.Rzeczy-które według Platona stanowiły tylko odbicie idei były jego zdaniem,jedynymi realnymi bytami,składającymi się z materii i formy.Życie polega na dążeniu materii do przyjęcia doskonałych form,przypisanych każdej rzeczy (np. nasienie rośliny zmierza do osiągnięcia formy kwiatu).Platońskie idee Arystoteles zastąpił pojęciami,powstającymi dzięki analizie rzeczywistości (np. pojęcie dobra jest wynikiem analizy dobrych uczynków).Ze względu na wagę,jaką przywiązywał do logicznego rozumowania,uznaje się go za ojca logiki,czyli teorii poprawnego wnioskowania.Doprowadziła ona Arystotelesa do przekonania,iż świat został wprawiony w ruch przez jakąś doskonałą,niezmienną siłę.Arystoteles był zwolennikiem umiarkowania,rozumianego jako opanowanie namiętności przez rozum i rozsądne korzystanie z przyjemności życia.
