Ignacy Jan Paderewski (1860-1941) - polski pianista kompozytor, polityk i mąż stanu, a przede wszystkim wielki Polak, który jak sam stwierdził, “poświęcił życie dla ojczyzny, służąc jej ze wszystkich sił”.
Był rzeczywiście wielkim patriotą, człowiekiem szczerze oddanym Polsce i jej mieszkańcom. Inicjował i finansował wiele przedsięwzięć o charakterze politycznym t społecznym, takich jak ufundowanie Pomnika Grunwaldzkiego w Krakowie czy zbieranie funduszy na pomoc ofiarom wojny. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości pełnił przez rok funkcję premiera rządu oraz ministra spraw zagranicznych, był także jednym z delegatów na kończącą I wojnę światową konferencję pokojową w Paryżu. W kolejnych latach był
m.in. przedstawicielem Polski w Lidze Narodów i przewodniczącym Rady Narodowej w Londynie pełniącej rolę polskiego parlamentu emigracyjnego.
Obok wspomnianych zalet, posiadał Paderewski niezwykły urok osobisty, który pomagał mu zarówno w
działalności politycznej jak i karierze muzycznej. Jego koncerty wzbudzały powszechny zachwyt wśród publiczności i krytyków. Swą grą potrafił elektryzować słuchaczy, wytwarzać nastrój entuzjazmu, graniczącego niemal z histerią, podobną do tej, która towarzyszy niektórym współczesnym gwiazdom muzyki rozrywkowej. Wspaniały styl wykonawczy Paderewskiego wywarł wpływ na całe pokolenia pianistów.
