Równanie Clapeyrona:
pV=nRT
gdzie:
p - ciśnienie,
V - objętość,
n - liczba moli gazu (będąca miarą liczby cząsteczek (ilości) rozważanego gazu),
T - temperatura (bezwzględna), T [K] = t [°C] + 273,15
R = 8,314 J/(mol*K).
n=m/M
dla argonu M=40
Cp=520[J/(kg K)]
w=p(V2-v1)
pV1=m/MRT1
pV2=m/MRT2
p(v2-v1)=m/MR(T2-T1)
w=m/MR(T2-T1)
ΔU=q+w
Gdzie:
ΔU - zmiana energii wewnętrznej układu,
q - energia przekazana do układu jako ciepło,
w - praca wykonana na układzie.
W powyższym sformułowaniu przyjmuje się konwencję, że gdy:
w > 0 - do układu przepływa energia na sposób pracy,
w < 0 - układ traci energię na sposób pracy,
q > 0 - do układu przepływa energia na sposób ciepła,
q < 0 - układ traci energię na sposób ciepła.
q=Cpm(T2-T1)
ΔU=Cpm(T2-T1)-m/MR(T2-T1)
Odp:
w=m/MR(T2-T1)
ΔU=Cpm(T2-T1)-m/MR(T2-T1)
