Odpowiedź :
Trubadur-wędrownik śpiewak, poeta, twórca piosenek i poezji (kompozytor) występujący w średniowiecznej Europie
Wagant jest to średniowieczny kleryk lub żak tworzący przeważnie utwory po łacinie, często nieprzyzwoite, prowokujący swoim swobodnym stylem życia. Czasem waganci podróżowali w grupach organizując całe przedstawienia, których celem było rozbawienie publiczności.
Rybałt - w staropolszczyźnie określenie artystów sztuki plebejskiej (miejskiej), najczęściej wędrownych śpiewaków, sztukmistrzów, muzykantów i aktorów.
Wagant jest to średniowieczny kleryk lub żak tworzący przeważnie utwory po łacinie, często nieprzyzwoite, prowokujący swoim swobodnym stylem życia. Czasem waganci podróżowali w grupach organizując całe przedstawienia, których celem było rozbawienie publiczności.
Rybałt - w staropolszczyźnie określenie artystów sztuki plebejskiej (miejskiej), najczęściej wędrownych śpiewaków, sztukmistrzów, muzykantów i aktorów.
trubadur-średniowieczny poeta i śpiewak wędrujący po dworach południowej
wagant-średniowieczny, wędrowny aktori śpiewak
rybałt-dawny śpiewak pieśni religijnych
wagant-średniowieczny, wędrowny aktori śpiewak
rybałt-dawny śpiewak pieśni religijnych
Trubadurzy – wędrowni śpiewacy, poeci, twórcy piosenek i poezji (kompozytor) występujący w średniowiecznej Europie. W ściślejszym znaczeniu poeci dworscy tworzący w południowej Francji (XI–XIII w.) w języku staroprowansalskim, często komponujący muzykę do swoich poezji i pieśni o tematyce najczęściej miłosnej. Śpiewano też o wyprawach krzyżowych.
Trubadurzy jako średniowieczni artyści wywodzący się z francuskiej arystokracji, poeci, muzycy i kompozytorzy. Pierwsi trubadurzy tworzyli w Prowansji około roku 1100, w języku staroprowansalskim (langue d'oc) rodzaj poezji lirycznej, tzw. poezji prowansalskiej, wysławiającej zalety uwielbianych i niedostępnych kobiet. Z czasem ich ruch rozprzestrzenił się na całą Francję, a w połowie wieku dotarł do Niemiec i Hiszpanii.
Wagant (wagabunda) jest to średniowieczny kleryk lub żak tworzący przeważnie utwory po łacinie, często nieprzyzwoite, prowokujący swoim swobodnym stylem życia. Czasem waganci podróżowali w grupach organizując całe przedstawienia, których celem było rozbawienie publiczności.
Rybałt (z wł. ribaldo) - w staropolszczyźnie określenie artystów sztuki plebejskiej (miejskiej), najczęściej wędrownych śpiewaków, sztukmistrzów, muzykantów i aktorów. Rybałt był jednoosobowym przedstawicielem sztuki żywego planu. Uprawiał wszystkie gatunki muzyczno-literacko-taneczno-cyrkowe. Posługiwał się językiem narodowym. Rybałci uprawiali także, przeważnie anonimową twórczość literacką - komedia rybałtowska i literatura rybałtowska, które zyskiwały popularność szczególnie w XVII wieku.
Trubadurzy jako średniowieczni artyści wywodzący się z francuskiej arystokracji, poeci, muzycy i kompozytorzy. Pierwsi trubadurzy tworzyli w Prowansji około roku 1100, w języku staroprowansalskim (langue d'oc) rodzaj poezji lirycznej, tzw. poezji prowansalskiej, wysławiającej zalety uwielbianych i niedostępnych kobiet. Z czasem ich ruch rozprzestrzenił się na całą Francję, a w połowie wieku dotarł do Niemiec i Hiszpanii.
Wagant (wagabunda) jest to średniowieczny kleryk lub żak tworzący przeważnie utwory po łacinie, często nieprzyzwoite, prowokujący swoim swobodnym stylem życia. Czasem waganci podróżowali w grupach organizując całe przedstawienia, których celem było rozbawienie publiczności.
Rybałt (z wł. ribaldo) - w staropolszczyźnie określenie artystów sztuki plebejskiej (miejskiej), najczęściej wędrownych śpiewaków, sztukmistrzów, muzykantów i aktorów. Rybałt był jednoosobowym przedstawicielem sztuki żywego planu. Uprawiał wszystkie gatunki muzyczno-literacko-taneczno-cyrkowe. Posługiwał się językiem narodowym. Rybałci uprawiali także, przeważnie anonimową twórczość literacką - komedia rybałtowska i literatura rybałtowska, które zyskiwały popularność szczególnie w XVII wieku.