Odpowiedź :
Drednot był wynikiem połączenia siły ognia okrętów liniowych starego typu z mobilnością niszczycieli. Umieszczenie dział w obrotowych wieżach na dziobie i rufie okrętu umożliwiało skuteczne prowadzenie ognia w zakresie 360 stopni, oraz zwalniało miejsce na burtach okrętu. Turbiny parowe zapewniały manewrowość i prędkość jednostki, Drednoty były dzielniejsze bojowo od wszystkich dotychczas znanych okrętów, można było ich używać zarówno do eskorty, desantu, rozpoznania, prowadzenia wsparcia artyleryjskiego, pościgów oraz formowania blokad portów.
Okręt podwodny, pierwszy raz zastosowany w czasie wojny secesyjnej, prawdziwą karierę zaczyna podczas I wojny światowej, używany do rozpoznania i eliminowania "samotnych" jednostek wroga, początkowo o niskiej wartości bojowej później nawet pancerników i drednotów. Wraz z zastosowaniem okrętów podwodnych narodziła się taktyka działań za linią wroga, można było odcinać armie od zaopatrzenia zatapiając transportowce.
Hydroplan, niewielka ilość lotnisk na początku XX wieku sprawiła, że "latające łodzie" stały się pożądanym narzędziem taktyczno-rozpoznawczym.
Lotnictwo (ogólnie) początkowo jednie zwiadowcze, podczas wojny musiało sprostać wymaganiom ewoluowało więc na lotnictwo myśliwskie, rozpoznawcze oraz bombowe. W czasie I wojny dominacja powietrzna nie była istotną kwestią, a kwestią prestiżu. Rzesza niemiecka oprócz lotnictwa samolotowego wykorzystywała także sterowce, w celu wsparcia wojsk piechoty, marynarki lub np. nocnych bombardowań Londynu co miało "zmusić Anglików do kapitulacji lub wycofania się z wojny".
Broń pancerna, idea narodziła się w Wielkiej Brytanii (Ernest Swinton) czołgi i wozy pancerne miały za zadanie przełamywać opór piechoty w okopach oraz tworzyć wyrwy w umocnieniach. Wykorzystywane z powodzeniem w celach zwiadowczych nie miały większego znaczenia biorąc pod uwagę cały okres I wojny.
Broń maszynowa, ręczna i ciężka, stosowana przez wszystkie armie głównie Rzeszę Niemiecką, wykorzystywana do odpierania natarcia podczas walk w okopach siała postrach wśród francuskich piechurów, w istocie jeden karabin maxima wraz z załogą miał większą dzielność bojową niż pułk kawalerii.
Artyleria, I wojna sprawiła, że kaliber artyleryjski zmienił swój wymiar , ciężkie haubice oraz moździerze były w stanie wystrzelić pociski o masach przekraczających tonę na kilka-kilkanaście kilometrów (Schneider Obusiers - 17km) artylerię ustawiano w baterię mieszając kalibry aby uzyskać maksymalnie skutecznie eliminować wszystkie formacje wojskowe od piechoty po broń pancerną i umocnienia.
Gazy bojowe, (Chlor, Fosgen, Iperyt) podczas całej wojny zużyto ponad 110 tys ton broni chemicznej na wszystkich frontach. Gaz nie był bronią idealną, wystarczył podmuch wiatru i atakujący stawali się atakowanymi przez własną broń. Gazy bojowe nie wybierały ofiar, w wyniku użycia gazów bojowych zginęło wielu cywilów a środowisko uległo degradacji na wiele lat.