Odpowiedź:
Juliusz Słowacki (1809-1849) - najbardziej nieszczęśliwy poeta polskiego romantyzmu, urodził się 4 września 1809 roku w Krzemieńcu na Wołyniu (Ukraina).
Juliusz pochodził z bardzo inteligentnej rodziny jego ojciec był profesorem w Liceum Krzemieńskim, później na Uniwersytecie w Wilnie, matka także była osobą o wysokiej kulturze literackiej. Młody Słowacki zachwycał się twórczością Mickiewicza, którego znał osobiście i długo był pod jego wpływem. W 1829 roku ukończył studia prawnicze, pracował jako urzędnik w Ministerstwie Finansów, a także w powstańczym Rządzie Narodowym.
Sławę przyniosły mu wiersze patriotyczne, które pisał podczas powstania listopadowego, koronacji cara Mikołaja I na króla Polski, oraz Manifestu Ludu warszawskiego, podczas pogrzebu Belińskiego są to min: ”Hymn”, ”Kulik”, ”Pieśń Legionu Litewskiego” Zmarł w 1849 roku w Paryżu na Gruźlicę, jego zwłoki sprowadzono do kraju w 1927 roku i złożono w krypcie Króli Polskich na Wawelu w Krakowie.
Odpowiedź:Juliusz Słowacki urodził się 4 września 1809 w Krzemieńcu, a zmarł 3 kwietnia 1849 w Paryżu. Był polski poetą, przedstawicielem romantyzmu, dramaturg i epistolograf. Obok Mickiewicza i Krasińskiego był określany jako jeden z Wieszczów Narodowych. Przy Mickiewiczu uznawany powszechnie za największego przedstawiciela polskiego romantyzmu.
Utwory Słowackiego, zgodnie z duchem epoki i tamtą sytuacją narodu polskiego, podejmowały ważne problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, z przeszłością narodu i przyczynami niewoli, ale też poruszały uniwersalne tematy egzystencjalne. Jego twórczość wyróżniała się mistycyzmem, wspaniałym bogactwem wyobraźni, poetyckich przenośni i języka. Jako liryk zasłynął pieśniami odwołującymi się do Orientu, źródeł ludowych i słowiańszczyzny. Był poetą nastrojów, mistrzem operowania słowem.
Wyjaśnienie:
