Podmiot liryczny kieruje swoje słowa do anonimowego człowieka, reprezentującego całą ludzkość i jego samego. Pojawiają się więc apostrofy („uczę się ciebie człowieku”, „do ciebie, człowieku, należy”, „uczę się ciebie i uczę i wciąż cię jeszcze nie umiem”, „twe ranne wesele, twą troskę wieczorną rozumiem”).
