Odpowiedź:
Obszar gminy Szerzyny w czasach przedhistorycznych wchodził w skład plemiennego państwa Wiślan.
Osadnictwo w pierwszych wiekach historycznych miało charakter ciągły, o czym świadczą pozostałości materialne dawnych kultur, znane z wykopalisk archeologicznych.
W średniowieczu obszar ten należał do osadnictwa pogranicznego. U schyłku XI w., po zagarnięciu przez ruskich Rościsławiczów Grodów Czerwieńskich oraz ziemi sanockiej i przemyskiej, kasztelania biecka, w której obszarze znajdował się obszar dzisiejszej gminy Szerzyny, stała się najdalej wysuniętym terytorium województwa krakowskiego.
Na początku XIV wieku granicę województwa krakowskiego i powiatu bieckiego na wschodzie stanowiły rzeki Jasiołka, a od jej ujścia- Wisłoka, natomiast na północy początkowo pasmo Liwocza i Brzanki, a później przesunęła się mniej więcej po Przeczycę i Jodłową.
Główne kierunki osadnicze zostały wyznaczone na tym terenie przez warunki przyrodnicze i szlaki komunikacyjne.
Najstarszą akcję osadniczą na tych terenach podjęli benedyktyni z Tyńca, korzystając z nadań książęcych, zapewne już w poł. XI wieku.
Pierwsza wzmianka źródłowa na temat omawianego terenu dotyczy wsi Ołpiny.
Wśród szeregu wsi, wymieniona została w immunitecie nadanym w 1288 r. przez Leszka Czarnego jako wieś klasztorna benedyktynów tynieckich. Było to pozwolenie zezwalające na przenoszenie wsi na prawo niemieckie. Wcześniej istniało osadnictwo na prawie polskim.
Z dokumentu tego wynika także, iż w tych wsiach mieszkała ludność o nazwiskach polskich, co pozwala wnioskować, że Ołpiny i Szerzyny zasiedlone były przez osadników polskich.
Wyjaśnienie:
