Charakter:
Ania była bardzo gadatliwą i ciekawską dziewczynką, lecz w dobry sposób. Zauważała wiele rzeczy wokół niej, nawet te małe i często pomijane.
Fragment:
" — Wie pani — mówiła Ania z ufnością — mam zamiar cieszyć się tą przejażdżką. Wiem z doświadczenia, że prawie zawsze można być zadowolonym, o ile się tego naprawdę pragnie. Tylko należy pragnąć szczerze. Więc jadąc, nie będę myślała ani o Domu Sierot, ani o tem, że tam wrócę. Będę myślała jedynie o przejażdżce. O, niechże pani spojrzy, oto zakwitła już dzika różyczka! Czy nie cudna? Czy pani nie uważa, że przyjemnie jest być różą? Gdyby też róże mogły mówić! Jestem pewna, że opowiadałyby najmilsze rzeczy. A czy barwa czerwona nie jest najpiękniejsza w świecie? Lubię ją nadewszystko, lecz nie mogę jej używać. Osoby rude nie powinny przecież ubierać się czerwono... nawet w wyobraźni. Czy pani przypadkiem nie słyszała o tem, że ktoś w dzieciństwie miał rude włosy, które zmieniły barwę, gdy dorósł?"
Wygląd:
Dziewczyna miała rude włosy, wyraziste piegi. Lubiła nosić warkocze, a także sukienki.
Fragment:
"Dziewczynka w wieku około jedenastu lat ubrana była w bardzo krótką, wąską i brzydką sukienkę z szarożółtej szorstkiej wełny. Na głowie miała wyblakły, brunatny kapelusz marynarski, spod którego opadały na ramiona dwa bardzo grube, czerwone jak ogień warkocze. Jej twarzyczka była drobna, blada, chuda i usiana piegami, usta szerokie, duże podobnie jak zmieniające barwę oczy — to zielone, to znowu szare. [...] Ktoś bystrzejszy spostrzegłby, że podbródek dziewczynki jest szpiczasty i wystający."
Mam nadzieję, że tyle wystarczy :)
