Odpowiedź: Borys od zawsze interesował informatyką i programowaniem. W tym roku kończył szkołę podstawową i musiał zdecydować, gdzie będzie kontynuował naukę. Był pewny, że chce iść do technikum informatycznego. Mimo zapału i chęci rozwoju chłopaka, mama i tata Borysa woleli by poszedł do liceum, a potem na studia - najlepiej medyczne, weterynaryjne lub prawnicze. Nie zdawali sobie sprawy z tego że ich syn może chcieć w życiu czegoś innego i ma zupełnie odmienne pasje i nie widzi siebie w zawodach, które dla niego wybierali. Rodzice nieprzychylnie patrzyli na podejmowane przez niego działania. Czuł z ich strony presję, że musi dorównać ich oczekiwaniom i obrać w życiu ścieżkę taką, jaka ich zadowoli. Bardzo dużo nad tym myślał i doszedł do wniosku że to jego życie, on musi być z niego zadowolony i wziąć sprawy w swoje ręce. Podjęcie tak odważnej decyzji kosztowało go wiele stresu. Nie lubił sprzeciwiać się rodzicom. Widział jednak że ta decyzja znacząco wpłynie na jego życie. Wieczorem, tuż po nocnej rutynie zapukał do pokoju rodziców i poprosił ich o rozmowę. Wytłumaczył swoją perspektywę, przedstawił logiczne argumenty oraz powiedział, że to jest coś, w czym czuje się dobrze. Po takiej rozmowie rodzice zrozumieli punkt widzenia Borysa i wspierali go w dalszej edukacji.
Wyjaśnienie:
Dawno nie pisałam opowiadań i z sentymentu weszłam na tą stronę, ale liczę że jest zgodne z dzisiejszymi wymogami i się spodoba:)
