Odpowiedź :
Odpowiedź:
Polską specjalnością działań zbrojnych na terytorium własnego kraju w ciągu trzech ostatnich wieków stało się powstanie narodowe. Polacy zorganizowali w tym czasie kilka tego typu zrywów. Niestety tylko jeden z nich zakończył się powodzeniem militarnym, tj. powstanie wielkopolskie z lat 1918-1919. Pozostałe
nie przyniosły zwycięstw na polu walki zbrojnej, jednakże miały one swoje pozytywy i negatywy, które pragnę przedstawić w poniższej pracy odnosząc się do powstania kościuszkowskiego, powstania listopadowego i powstania styczniowego.
Pierwsze chronologicznie miało miejsce powstanie z roku 1794, tj. zryw kościuszkowski. Cechą szczególną, która odróżnia te działania od pozostałych „polskich buntów” jest sytuacja międzynarodowa Polski. Rzeczpospolita w czasie składania przysięgi przez Tadeusza Kościuszkę na rynku w Krakowie 24 marca 1794 roku istniała na mapach Europy jako niepodległe państwo. Chociaż należy przypomnieć również o tym, że było to państwo po dwóch rozbiorach z lat 1772 i 1793 dokonanych przez Prusy, Rosję i Austrię. Właściwie Rzeczpospolita była uzależniona od carycy Katarzyny II. Jednakże Polska posiadała legalne władze na czele z królem Stanisławem Augustem Poniatowskim uznawanym na wszystkich światowych dworach. Sytuacja była jednak ciężka, o Polsce i jej szansach na przetrwanie nie myślał nikt.
Światowe mocarstwa albo były zajęte własnymi sprawami (Francja wewnętrzną rewolucją, Anglia utratą kolonii w Ameryce) albo były zbyt słabe by działać (Turcja po wojnach z Rosją) albo nie miały żadnego interesu (Hiszpania) albo chciały zmazać Polskę z map Europy (Prusy, Rosja i Austria). Również w polityce wewnętrznej nie było widać szans na przetrwanie. Próby podjęte przez tzw. nurt reformatorski na czele ze Stanisławem Staszicem i Hugo Kołłątajem obejmujące uchwalenie Konstytucji 3 Maja nie dały oczekiwanych rezultatów. Polska została ukarana za działania w duchu oświeceniowym II rozbiorem i brakiem perspektyw na suwerenność. W tej sytuacji Tadeusz Kościuszko decyduje się na ostatnie tchnienie narodu jakim jest powstanie. 24 marca 1794 roku Naczelnik składa przysięgę na rynku w Krakowie. Wcześniej doszło do odmowy złożenia broni w ręce Rosjan przez oddział Antoniego Madalińskiego. 4 kwietnia wojska polskie składające się głównie z chłopów i po części mieszczan odnoszą zwycięstwo w bitwie pod Racławicami.
Wydaje mi się że to będzie na dwie strony. liczę na najj