Julian Ochocki to młody arystokrata, zdolny, wykształcony człowiek w całości oddany nauce. Jego marzeniem było zbudowanie latającej maszyny cięższej od powietrza. Nie myśli o dobrach materialnych, nawet nie dba o swój wygląd. To naukowiec oderwany od życia towarzyskiego.
Jednak w swej pasji do nauki nie znajduje zrozumienia w swojej grupie społecznej, gdzie uważany jest za dziwaka. Nie znajdując warunków do pracy i zrozumienia dla swojej pasji, choć ma już pewne osiągnięcia: ulepszył mikroskop, zbudował lampę elektryczną, opuszcza kraj i wyjeżdża do Paryża, by współpracować z profesorem Geistem, kolejnym wynalazcą, który chciałby stworzyć inną, lepszą ludzkość. Uważany jest za szalonego naukowca, gdyż twierdził, że potrafi wynaleźć metal lżejszy od powietrza, co zresztą mu się udało. Profesor żyje nauką i dla nauki, prawie nie posiada już majątku, gdyż każdy grosz przeznacza na swoją pasję. Czuje się niezrozumiany przez otoczenie. W swoim dorobku naukowym ma: wynalezienie szkła o właściwościach metalu, materiał wybuchowy na bazie dynamitu, metal lżejszy od powietrza.
W młodości nauką interesował się również Wokulski. Gdy był subiektem w sklepie kolonialnym, marzył o zbudowaniu perpetum mobile. Robił próby z balonami. Jednak jego ojciec miał negatywny stosunek do nauki i techniki, uważając to za dziwactwo, nieprzynoszące wymiernych efektów.
Naukowe wykształcenie zdobył na zesłaniu, gdzie zyskał uznanie towarzystw naukowych.
