Alina, córka Wdowy ma siostrę, tytułową bohaterkę dramatu „Balladyna“ Juliusza Słowackiego. Choć są rodzeństwem, pochądzą z ludu, to bardzo wiele je różni. Alina to przeciwieństwo Balladyny.
Alina jest młodsza. Ma różaną cerę, oczy koloru fiołków. Jest uosobieniem wszystkich pozytywnych cech. Charakteryzuje ją otwartość, ciepło, dobro, pracowitość, szczerość, uczciwość, opiekuńczość, gotowość do poświęceń. Dba o starą matkę, a w perspektywie zostania panią na dworze księcia, myśli o siostrze, dla której znajdzie odpowiedniego męża.
Balladyna natomiast ma jasną, alabastrową cerę i czarne oczy. To rozpieszczona i faworyzowana przez matkę dziewczyna. Jest okrutna, leniwa, dwulicowa, egoistka myśląca tylko o zaspokojeniu własnych ambicji za wszelką cenę. Wstępuje na drogę zbrodni, by zostać wielka panią, a później królową. Pierwszą jej ofiarą staje się Alina, którą zabija podczas zbierania malin, traktując ją jako rywalkę. Następnie morduje wszystkich, którzy jej zdaniem stają na drodze do tronu, nawet męża.
Balladyna odcina się od swoich chłopskich korzeni, wyrzekając się matki.
Alina była wzorem cnót, uosobieniem dobra. Balladyna natomiast, to wcielone zło. Obie postacie są różne jak noc i dzień, jak niebo i ziemia.
