Zad. 6
Zacytuj porównanie, które opisuje osobę mówiącą.
Zad. 7
Przytocz przenośnię wykorzystaną do opisu dachów.
Zad. 8
Jakie środki językowe zastosowane zostały w podanym fragmencie wiersza? Oceń prawdziwość poniższych zdań dotyczących utworu. Zaznacz T, jeżeli stwierdzenie jest właściwe, lub N – jeśli jest fałszywe.
1. Zastosowane pytania retoryczne skłaniają do refleksji. T N
2. Liczne przerzutnie urozmaicają rytm wiersza. T N

Dodam tekst żeby było łatwiej
Świat dachów staromiejskich jest to świat odrębny,

Jak z blachy zardzewiałej dziwnie pogięty,
Zjeżony karpiówkami jak potwór stuzębny
I sztucznie połamany w skręty i zakręty.
Na ten poemat dachów, gdy poglądam z góry,

Jak zbieracz, co odkopał precjoza rozliczne,
podziwiam arabeski zamierzchłej kultury
I wnikam niespodzianie w zjawy fantastyczne.
Każdy dom ma tu swoją poetycką postać,

Do żadnego z sąsiadów niepodobny całkiem, –
I gdybym kiedykolwiek miał czymś z muru zostać,
Tylko takiego dachu chciałbym być kawałkiem.
Mam słońce i lazury, mam zieleń facjatek

I podstrysze do marzeń jak piwnicę winiarz,
Cieszy mnie w oknie panna i w jej ręku kwiatek,
A straszy wyłażący z dymnika kominiarz. […]
Dachy są koronami staromiejskich tynów,

Malowane od wieków wszystkich blasków tęczą,
I jak skroń bohaterów girlandy wawrzynów,
Tak je kołpaki śniegu albo słońca wieńczą.
Stosownie do dnia pory mają różne barwy

I różne obyczaje przygodnych mieszkańców,
W nocy koty po nich krążą, jakby czarne larwy,
Skore do spazmatycznych romansów i tańców. […]

Artur Oppman ,,Dachy''