WALIZKA
Rano Kraków był pochmurny, dymily wzgórza.
w Monachium padal deszcz, Alpy niewidoczne
i ciężkie leżaly w dolinach jak kamienie.
Dopiero w Atenach zobaczyłem słońce, które
sprawiło, że powietrze, całe powietrze,
cala ogromna flotylla powietrza,
zamieniło się w drzące złoto.
Jak mówią pisarze religijni: nagle
stałem się innym człowiekiem.
Jestem tylko turystą w widzialnym świecie,
jednym z tysiąca cieni, które
snują się w ogromnych balach lotnisk-
a za mną jak wierny pies jedzie za malich kółkach
moja zielona walizka.
Jestem tylko nieuważnym turysta
ale kocham światlo.



ZAD Pomyśl o bohaterze wiersza - czy to ktoś wyjątkowy czy podobny do
innych? A może jest jednocześnie i taki,
i taki? Swoje przemyślenia zilustruj
fragmentami tekstu.
• Zastanów się, czy w postawie osoby
mówiącej lub w jej cechach dostrzegasz
coś, co jest ci bliskie. Napisz o tym kilka
zdan.

DAJE NAJ



Odpowiedź :

Moim zdaniem bohater wiersza jest bardzo wyjątkową osobą. Mimo tego, ze jest tylko turystą, to zwraca uwagę na najmniejszy element zwiedzanych przez siebie miejsc na świecie, zapamiętuje je i wspomina. Większość osób żyje chwilą, mija poszczególne miejsca i nie przywiązuje zwykle uwagi do malutkich, nic nie znaczących rzeczy, tutaj właśnie to odróżnia naszego bohatera od innych, i właśnie to czyni go wyjątkowym. W postawie bohatera odnajduję wiele wspólnych cech, również jestem osobą, która zwraca uwagę na najmniejszy szczegół, doceniam najmniejsze rzeczy i cieszę się z nich, cieszę się, że żyję, ze jestem zdrowy, że mam okazje każdego dnia poznawać nowe rzeczy i zdobywać doświadczenie. Nie potrzebuję wbrew pozorom wiele, wystarczy mi to, co mam i jest to dla mnie piękne.