Tren I i II – ukazanie powodu bólu i wielkości straty
III, IV, V- demonstracja żalu z powodu utraty bliskiej osoby
VI – wychwalanie cnót zmarłej
VII-VIII – okazywanie pustki dosłownej i duchowej
IX, XI – odrzucenie filozofii antyku jako wyznaczników światopoglądowych, rozpacz, bunt
X- namysł eschatologiczny (wizje zaświatów); wątpliwości natury religijnej
XII, XIII – pochwała zmarłej wraz z ukazaniem wielkości straty
XIV, XV – żal i smutek
XVI-XVII – nastrój psalmiczny, zmierzający do odzyskania równowagi ducha
XIX – konsolacja = pocieszenie
