Przez podany fragment Bóg mówi do nas, że jesteśmy jak krzew, jak drzewo figowe. Oczekuje, że będziemy rozwijać się i wydawać owoce, ale my nie zawsze to robimy. Jednak Bóg daje nam szansę i zostawia nas dalej , i dalej nas pielęgnuje, abyśmy, mimo wcześniejszych niepowodzeń, postarali się i mieli możliwość wydać te owoce w postaci miłości, pokory i dobra. Bóg pokazuje, że jako kochający Ojciec martwi się o nas i nie chce, abyśmy zmarnieli, jak drzewo, które zostaje wykopane i wyrzucone, tylko żebyśmy mogli się rozwijać dla Niego, bo Ona nas kocha i troszczy się o nas.
