Jeżeli natomiast naszym punktem odniesienia będzie osoba Jezusa Chrystusa, jeżeli rozpoznamy w Nim idealnego, a zarazem normalnego, wzorcowego człowieka, nasza optyka zostanie całkowicie zmieniona. Budując naszą filozofię na takim fundamencie, stworzymy sobie wspaniałą, pasjonującą i dodającą nam sił do życia ideę człowieczeństwa. W Chrystusie rozpoznajemy człowieka uczynionego »na obraz i podobieństwo Boże«. Dostarcza nam On dowodów na to, że człowiek nie jest niewytłumaczalnym »przypadkiem« w rozwoju wszechświata, lecz niepowtarzalnym stworzeniem, którego czeka życie o trudnej do wyobrażenia wspaniałości, bądź też los straszny i pełen cierpień.
Bóg mówi:
„... uwierz w Pana Jezusa, a będziesz zbawiony ...” /Dzieje Apostolskie 16,31/
Jezus Chrystus mówi:
„...kto wierzy we Mnie, ma żywot wieczny” /Jan 6,47/
Mówi także:
„... kto ...nie słucha Syna, nie ujrzy żywota ...” /Jan 3,37/
