zacznę podownie.
" o odwadze pięknej Oli "
Podczas powrotu ze szkoły, tłumaczyłam Kaście, że kto jak kto, ale ja nie należę to nieśmiałych osób.
Poprosiła bym postarała się to jakoś udowodnić.
Wymyśliła, żebym ubrała się w podarte ciuchy i z potarganymi włosami podeszła do jakiegoś przystojniaka, klęcząc przed nim na środku miasta poprosiła by umówił się ze mną na kawę.
Nie ma problemu - pomyslałam, bedzie świetna zabawa.
Zrobiłam jak mi kazano, założyłam najgorsze ciuchy, które i tak nadawały się do śmieci, podarłam w niektórych miejscach, potapirowałam włosy i stwierdziłam, że napewno ten ktoś odbierze to humorystycznie.
Padłam na kolana przed gościem, którego widziałam pierwszy raz i zadałam pytanie, lecz odmówił - co się dziwić.
Po akcji podeszłam do Kaśki a ta śmiejąc się zaczęła mocno mnie sciskać jakby się stęskniła i smiejąc się przykładała dłonie do polików jakby chciała sprawdzić czy mam gorączkę.
Co się okazało- ręce wcześniej wymoczyła w czerwonej farbie.
Odwróciłam się na pięcie szybko do domu, kiedy drogę zasłonił mi On.
Maciek- mój chłopak, który wyjechał miesiąc temu do taty za granice:
- " jak wróciłem, nie mogłem się do Ciebie dodzwonić, Kaśka spotkała mnie wczoraj w sklepie i powiedziała, że dziś będziesz tu i że zrobię Ci niesamowitą niespodziankę swoją obecnością, ale .... czy ja nie przeszkadzam ? "
