Odpowiedź :
Pszenica to wartości które wynosimy z domu, czyli dobre wychowanie, tradycja. To wartości dzięki którym stajemy sie dobrymi ludźmi. Chwasty natomiast to złe towarzystwo, narkotyki itp. Rzeczy które ciągną człowieka na dno i przez to nie moze nic osiągnąc. Współczesna młodzież narazona jest na różnego rodzaju pokusy,którym trudno się oprzeć. W internecie zdarza się że młody człowiek zatraca swoje dobre wartości. Poddaje się wpływom innych. Tym samym pozwala rosnąc chwastom. Każdy człowiek przez całe swoje życie uczy się rozpoznawać co jest chwastem czyli jest złe a co jest pszenicą. Rodzice od urodzenia starają się nam ułatwić to rozpoznanie, lecz zdarza sie ze to nasi znajomi maja na nas większy wpływ od bliskich nam osób. Często zagłuszamy swoje poglądy aby się przypodobać nowym znajomym i w ten sposób błędnie wybieramy co jest dobre a co złe.
Gdy duch nieczysty opuści człowieka, błąka się po miejscach bezwodnych, szukając soczynku. A gdy go nie znajduje mówi: �Wrócę do swego domu, skąd wyszedłem�. Przychodzi i zastaje go wymiecionym i przyozdobionym. Wtedy idzie i bierze siedem innych duchów, złośliwszych niż on sam; chodzą i mieszkają tam. I stan późniejszy owego człowieka staje się gorszy niż poprzedni. Gdy On mówił jakaś kobieta z tłumu głośno zawołała do Niego (Jezusa): Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś�. Lecz On rzekł: Owszem, ale przecież błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je�. (Łk 11, 24-28).
***
I. Cała ludzka kultura istnieje w słowie i przez słowo. Nic więc dziwnego, że Pan Jezus błogosławi tym, którzy słuchają i strzegą słowa Bożego. Święty Paweł powie, że wszelka wiara bierze się ze słuchania słowa Bożego. Z posługą słowa spieszy Kościół i jego biskupi oraz katolicka prasa. Błogosławieni przede wszystkim ci, którzy to słowo dostrzegają, którzy go nie przeoczają.
Ileż pięknych teologicznych i katolickich artykułów znajdujemy chociażby w Naszym Dzienniku czy Kurierze Codziennym. Potrzeba nam tylko chęci, otwarcia i skupienia w czytaniu tychże artykułów i akceptacji ich treści. Nieraz się przyrównuje Ewangelię do kopalni drogich kamieni. Każdy odczytany tutaj jej fragment jest na pewno taką kopalnią diamentów. Chodzi o to, aby w tej kopalni dostrzec ten jeden diament dla mnie przeznaczony - a taki znajduje się tam z cała pewnością. A więc dostrzegać.
II. A następnie - przestrzegać. Chrystus kładzie szczególny nacisk na zachowanie słowa Bożego. Jasna rzecz: jeśli znalazło się ten diament, to należy go strzec jak oka w głowie. Strzec - to nie jest tylko zachowywać to słowo w pamięci (w głowie), ale przestrzegać go w praktycznym postępowaniu na co dzień. (Szczególnie w spotkaniu z bliźnimi).
Dostrzegać i przestrzegać. Godne jest tego słowo Boże, któremu Zbawiciel poświęcił swoje życie i które uwiarygodnił swoją krzyżową śmiercią (+ 33 rok n.e.). Z miłości ku rodzajowi ludzkiemu tak się stało, a zarazem wypełnieniem planu zbawienia - jego spełnieniem. Tym Słowem żywym, wcielonym, On sam się stał - i strzec słowa Bożego to strzec samego Chrystusa w swoim sercu i w swoim życiu. A umiłowany uczeń Chrystusa św. Jan napisał: Kto z Boga jest słów Bożych słucha�.
I to powinno być naszą powinnością i mądrością. Nie wiem czy dobrze
***
I. Cała ludzka kultura istnieje w słowie i przez słowo. Nic więc dziwnego, że Pan Jezus błogosławi tym, którzy słuchają i strzegą słowa Bożego. Święty Paweł powie, że wszelka wiara bierze się ze słuchania słowa Bożego. Z posługą słowa spieszy Kościół i jego biskupi oraz katolicka prasa. Błogosławieni przede wszystkim ci, którzy to słowo dostrzegają, którzy go nie przeoczają.
Ileż pięknych teologicznych i katolickich artykułów znajdujemy chociażby w Naszym Dzienniku czy Kurierze Codziennym. Potrzeba nam tylko chęci, otwarcia i skupienia w czytaniu tychże artykułów i akceptacji ich treści. Nieraz się przyrównuje Ewangelię do kopalni drogich kamieni. Każdy odczytany tutaj jej fragment jest na pewno taką kopalnią diamentów. Chodzi o to, aby w tej kopalni dostrzec ten jeden diament dla mnie przeznaczony - a taki znajduje się tam z cała pewnością. A więc dostrzegać.
II. A następnie - przestrzegać. Chrystus kładzie szczególny nacisk na zachowanie słowa Bożego. Jasna rzecz: jeśli znalazło się ten diament, to należy go strzec jak oka w głowie. Strzec - to nie jest tylko zachowywać to słowo w pamięci (w głowie), ale przestrzegać go w praktycznym postępowaniu na co dzień. (Szczególnie w spotkaniu z bliźnimi).
Dostrzegać i przestrzegać. Godne jest tego słowo Boże, któremu Zbawiciel poświęcił swoje życie i które uwiarygodnił swoją krzyżową śmiercią (+ 33 rok n.e.). Z miłości ku rodzajowi ludzkiemu tak się stało, a zarazem wypełnieniem planu zbawienia - jego spełnieniem. Tym Słowem żywym, wcielonym, On sam się stał - i strzec słowa Bożego to strzec samego Chrystusa w swoim sercu i w swoim życiu. A umiłowany uczeń Chrystusa św. Jan napisał: Kto z Boga jest słów Bożych słucha�.
I to powinno być naszą powinnością i mądrością. Nie wiem czy dobrze
Pszenica to dobre uczynki oraz to co robimy dla innych.
Może też być to pomoc dla bliźnich. Chwastem jest grzech.
Mogą być to grzechy ciężkie, np. kradzież. Albo też lekkie: np. jakieś wyzwisko. Powinniśmy unikać grzechu, a dbać o bycie dobrym, bo to zagwarantuje nam miejsce w niebie. Współczesnej młodzieży ciężko jest unikać pokus. Np. kradzieży, czy używania wulgaryzmów. Starajmy się być jak najlepszymi ludźmi.
Będzie to dobre dla nas i naszych bliźnich.
Może też być to pomoc dla bliźnich. Chwastem jest grzech.
Mogą być to grzechy ciężkie, np. kradzież. Albo też lekkie: np. jakieś wyzwisko. Powinniśmy unikać grzechu, a dbać o bycie dobrym, bo to zagwarantuje nam miejsce w niebie. Współczesnej młodzieży ciężko jest unikać pokus. Np. kradzieży, czy używania wulgaryzmów. Starajmy się być jak najlepszymi ludźmi.
Będzie to dobre dla nas i naszych bliźnich.