Odpowiedź :
pasozyty przewodu pokarmowego odziałuja oczywiscie negatywnie na swojego zywiciela gospodarza lecz nigdy nie doprowadzaja go do smierci.
bytuja one w jelicie cienkim(tasiemce) oraz jelicie grubym(owsiki)
wywołujac takie objawy jak nudnosci,bóle brzucha , głowy ,osłabienie,wymioty ,anemie spowodowane niedoborem witaminy B12 ,chudniecie,brak apetytu lub odwronie apetyt jest a mimo to tracimy na wadze,swędzienie odbytu podczas ich przemieszczania np owsiki.....dzieje się tak bo po pierwsze zyją one naszym kosztem zjadajac nasze pozywienie oraz wydzielają ona szkodliwe substancje na które nasz organizm reaguje w rózny sposób..
sam fakt zarazenia się pasozytem nasz organizm odbiera jak czynnik bakteryjny przed którym sie broni po przez podwyzszona tem ciała czyli gorączką.
bytuja one w jelicie cienkim(tasiemce) oraz jelicie grubym(owsiki)
wywołujac takie objawy jak nudnosci,bóle brzucha , głowy ,osłabienie,wymioty ,anemie spowodowane niedoborem witaminy B12 ,chudniecie,brak apetytu lub odwronie apetyt jest a mimo to tracimy na wadze,swędzienie odbytu podczas ich przemieszczania np owsiki.....dzieje się tak bo po pierwsze zyją one naszym kosztem zjadajac nasze pozywienie oraz wydzielają ona szkodliwe substancje na które nasz organizm reaguje w rózny sposób..
sam fakt zarazenia się pasozytem nasz organizm odbiera jak czynnik bakteryjny przed którym sie broni po przez podwyzszona tem ciała czyli gorączką.
Robaki w przewodzie pokarmowym działają jako pasożyty(wystepują w jelicie cienkim, grubym a także w żołądku). Działaniem jest głównie wchłanianie pokarmu żywiciela do własnego organizmu oraz składanie jaj czy nawet wydalanie trujących toksyn do organizmu niszczenie narządów wewnętrznych tak robią np. tasiemce (powoduja tasiemczycę) czy też lamblie, ameby, włosienie, glisty, owsiki, wągry itp. Często się zdarza, że zarażenie takimi robakami przebiega bezobjawowo. Niekiedy jednak mogą występować bóle brzucha i nudności, bóle głowy, uczucie osłabienia, nadmierna pobudliwość nerwowa, wysypki alergiczne, biegunki, brak apetytu lub ogromny apetyt i chudnięcie, a dodatkowo także wymioty oraz silne bóle brzucha. W wyniku zakażenia np glista ludzką może wystapić rónież zahamowanie wzrostu czy też napady astmy oskrzelowej a także tak jak w przypadku zakażenia włosieniem krętym gorączka z poceniem się oraz dreszczami, przemijający obrzęk twarzy i powiek, a niekiedy wysypka na skórze. Do możliwych powikłań w wyniku występowania takich robaków w organizmie możemy zaliczyć np.zapalenie wyrostka robaczkowego, niedrożność przewodu pokarmowego(glista ludzka), niedokrwistość z niedoboru witaminy B12 (bruzdogłowiec szeroki), wągrzyca - w przypadku połknięcia jaj pasożyta (samozakażenia), wągry mogą osiadać w rożnych narządach (skóra, mięśnie, wątroba, a nawet mózg), powodując miejscowy stan zapalny i objawy związane z uciskaniem narządów.
Wymioty są objawem najrozmaitszych chorób. Mimo że głównym ich sprawcą jest sam żołądek, to nie musi on być koniecznie siedliskiem choroby, która je wywołuje. Zwierzę wymiotuje również podczas ostrych chorób zakaźnych (np. przy panleukopenii kotów) lub atakujących inne narządy, jak serce, wątrobę, nerki, trzustkę, a także przy zatruciach, zaburzeniach równowagi (np. przy schorzeniach ucha wewnętrznego lub choroby lokomocyjnej) oraz zaburzeniach czynności mózgu.
W schorzeniach przewodu pokarmowego wymioty często są objawem dominującym. Szczególnie wrażliwe koty wymiotują czasem z powodów emocjonalnych. Po kilku minutach od chwili spożycia pokarmu zwracają go w całości. Poza tym nie wykazują żadnych innych zmian chorobowych. Zachowanie takie można zaobserwować u zwierząt, które zmieniły mieszkanie lub właściciela, a także jeśli w grupie kotów występują problemy związane z hierarchią społeczną. Wiele kotów wymiotuje raz czy dwa w tygodniu, aby wydalić włosy połknięte podczas czyszczenia sierści. Spożycie grubowłóknistej trawy pomaga im w tym samooczyszczaniu przewodu pokarmowego. Dlatego powinny mieć ją stale do dyspozycji. W czasie wymiotów koty zazwyczaj kryją się w ustronnym miejscu. Pompujące skurcze tłoczni brzusznej, w których wydaje się uczestniczyć cale ciało, powodują zwrócenie jego treści. Przez ciągłe zwracanie pokarmu i soku żołądkowego organizm traci duże ilości ważnych składników, jak woda i elektrolity. Bardzo częste wymioty, szczególnie u osłabionych zwierząt, wywołują groźbę zapaści krążeniowej. Stały odruch wymiotny powoduje cofanie się treści dwunastnicy do pustego żołądka. Agresywne enzymy trawienne, a także żółć pochodząca z jelita drażnią błonę śluzową żołądka. Zwierzę wymiotuje wówczas żółtym i cuchnącym płynem.
Koty, które wymiotują częściej niż dwa razy w tygodniu, powinny być poddane ogólnemu badaniu lekarskiemu. Może też okazać się konieczne wykonanie im analizy krwi i badania kału, prześwietlenie (ewentualnie po podaniu środka cieniującego) lub nawet wziernikowanie żołądka, aby ustalić przyczynę wymiotów. Duża utrata wody i elektrolitów wyrównywana jest przez wlewy działające stabilizująco na układ krążenia. Dolegliwości pacjenta łagodzą środki, które przez działanie na ośrodek wymiotny w mózgowiu wywołują stłumienie odruchu wymiotnego. Nie zwalczają one jednak przyczyny schorzenia, a jedynie jego objawy, należą wiec do środków wspomagających leczenie: przyczyniają się do polepszenia ogólnego stanu zwierzęcia.
może być :):)
W schorzeniach przewodu pokarmowego wymioty często są objawem dominującym. Szczególnie wrażliwe koty wymiotują czasem z powodów emocjonalnych. Po kilku minutach od chwili spożycia pokarmu zwracają go w całości. Poza tym nie wykazują żadnych innych zmian chorobowych. Zachowanie takie można zaobserwować u zwierząt, które zmieniły mieszkanie lub właściciela, a także jeśli w grupie kotów występują problemy związane z hierarchią społeczną. Wiele kotów wymiotuje raz czy dwa w tygodniu, aby wydalić włosy połknięte podczas czyszczenia sierści. Spożycie grubowłóknistej trawy pomaga im w tym samooczyszczaniu przewodu pokarmowego. Dlatego powinny mieć ją stale do dyspozycji. W czasie wymiotów koty zazwyczaj kryją się w ustronnym miejscu. Pompujące skurcze tłoczni brzusznej, w których wydaje się uczestniczyć cale ciało, powodują zwrócenie jego treści. Przez ciągłe zwracanie pokarmu i soku żołądkowego organizm traci duże ilości ważnych składników, jak woda i elektrolity. Bardzo częste wymioty, szczególnie u osłabionych zwierząt, wywołują groźbę zapaści krążeniowej. Stały odruch wymiotny powoduje cofanie się treści dwunastnicy do pustego żołądka. Agresywne enzymy trawienne, a także żółć pochodząca z jelita drażnią błonę śluzową żołądka. Zwierzę wymiotuje wówczas żółtym i cuchnącym płynem.
Koty, które wymiotują częściej niż dwa razy w tygodniu, powinny być poddane ogólnemu badaniu lekarskiemu. Może też okazać się konieczne wykonanie im analizy krwi i badania kału, prześwietlenie (ewentualnie po podaniu środka cieniującego) lub nawet wziernikowanie żołądka, aby ustalić przyczynę wymiotów. Duża utrata wody i elektrolitów wyrównywana jest przez wlewy działające stabilizująco na układ krążenia. Dolegliwości pacjenta łagodzą środki, które przez działanie na ośrodek wymiotny w mózgowiu wywołują stłumienie odruchu wymiotnego. Nie zwalczają one jednak przyczyny schorzenia, a jedynie jego objawy, należą wiec do środków wspomagających leczenie: przyczyniają się do polepszenia ogólnego stanu zwierzęcia.
może być :):)