- Cześć Kacha. Co robisz? - spytała zaciekawiona Maja.
- Aleś mnie wystraszyła! - warknęła Kasia. - Nie widzisz? Robię ściągę na matmę.
- Ale po co ją robisz? Jak Kołomakowa Cię dorwie, to będziesz miała przechlapane.
- Majka, dobrze się czujesz?
- Tak, czemu pytasz?
- Bo nie rozumiem, jak można nie wiedzieć, po co się robi ściągi - zakpiła Kacha. - Robię ją dlatego, że się nie nauczyłam na dzisiejszy sprawdzian, a nie chcę dostać kosy. To chyba logiczne.
- Ale to nie jest uczciwe, wobec Ciebie i wobec Kołomak - dodała stłumionym głosem.
- Haha. I Ty mi teraz będziesz wykładać o uczciwości - zaczęła się śmiać Kaśka. - Ty się pewnie wykułaś na blachę, dlatego tak mi tu wykładasz. A ja? To mój ostatni ratunek.
- Wiesz Kaśka, wcale nie wykułam się, mogę nawet powiedzieć, że nie umiem za dużo, ale wolę napisać tyle, ile jestem zdolna wykrzesać z siebie, aniżeli ściągać. A i Ty, gdybyś więcej poświęcała czasu nauce, a nie Robsonowi, to nie musiała byś się zniżać do tego stopnia, żeby pisać gotowce.
- Wiesz, co? Nie chce mi się słuchać tego Twojego gadania. Jak masz taki problem z moim ściąganiem, to może nie gadaj ze mną, co?
- A właśnie tak zrobię - warknęła Maja. - Nie zadaję się z nieuczciwymi osobami.
Może być?
