Odpowiedź :
Judym czuje sie odpowiedzialny za niesienie pomocy biednym ludziom, za poprawę warunków ich życia. Niczym Prometeusz usiłuje dokonać wielkiego czynu na rzecz rozwoju. Tak samo jak mityczny bohater, Judymowi przyświecają wielkie idee, siła woli, silniejsza niż strach przed porażką. Również postanawia heroicznie walczyć ze złem świata, nie zważając na osamotnieniez wysiłku. Przedstawia on swoje uczucia Joannie, jednak nie zostaje zrozumiany, dlatego stara się wyjaśnić powody swojego postępowania. Tomasz tłumaczy, że wybór zawodu lekarza, wiąże się z pewną misją do spełnienia. Jednak odnajduje uzasadnienie w swojej przeszłości. To ona determinuje wszelkie wybory życiowe Judyma. Przywodzi to na myśl mit o Syzyfie.. Brzemię ciążące na mitycznym bohaterze - mozolna praca, było skutkiem jego wcześniejszych działań. Został ukarany za dawne przewinienia. Na Judymie też wywiera presję piętno przeszłości. Wspomina o tym Joannie. Mówi o symbolicznym spłaceniu długu, jaki zaciągnął. Pragnie zadośćuczynić biedakom to, że jemu udało się wykształcić i wydostać z motłochu. Ukochana pyta: "tylko ty jeden?" Odpowiedź brzmi: "tak". Bohater postanawia samotnie dążyć do celu, niczym Syzyf wtłaczając głaz na szczyt. Rezygnuje ze szczęścia, bo stanowi ono przeszkodę w prowadzeniu działalności na rzecz pomocy biednym: "muszę być sam jeden, żeby obok mnie nikt nie był, nikt mnie nie trzymał" - mówi bohater. Także w czasie pobytu w Warszawie Judym podejmuje iście Syzyfową pracę. Jest lekarzem w prywatnym gabinecie. Nie ma jednak żadnego pacjenta. Pomimo to, prowadzi dalej swoją działalność, licząc na zmianę sytuacji. Nie może leczyć, choć bardzo by tego chciał. Mimo niepowodzenia przy wygłaszaniu refereatu u dr Czernisza, Judym z uporem Syzyfa trwa w swoich postanowieniach. Jest nonkonformistą. Nie ulega naciskom ze strony kolegów lekarzy, tj. dr Chmielnickiego. Wciąż cechuje go idealistyczna postawa do zawodu. Po raz kolejny spotyka się z nieporozumieniem w Cisach, gdzie próbuje przekonać do likwidacji szkodliwych dla zdrowia stawów. Właściciele są przeciwni, bo patrzą na wszystko przez pryzmat zysku. w jaki sposób w takim razie działania mogą się powieźć? Jest to kolejna syzyfowa praca, jakiej poddaje się Judym. wszelkie działania skazane są na klęskę. Jednakże wciąż wyzwala się w nim bunt - przekonanie o tym, że świat powinien się rządzić innymi prawami. Budzi się w Judymie postawa prometejska. Sczęście osobiste bohatera uzależnione jest od szczęścia społeczeństwa. Odmawia on sobie miłości i stworzenia domu rodzinnego. Po wysłuchaniu referatu Judyma, dr Płowicz dodaje ważny komentarz. Uważa, że postawa bohatera byłaby inna, gdyby miał do wykarmienia dzieci i żonę. I taki jest pewnie powód takiego tragicznego wyboru. Judym nie będzie szczęśliwy jeżeli nie pomoże innym. Nie odczuje również spełnienia życia bez miłości.