Średniowieczny asceta był to człowiek, który tak jak św. Aleksy, wyrzekał się wszelkich dóbr materialnych. Żył w ubóstwie, nie posiadając żadnych rzeczy, które były mu zbędne w życiu doczesnym. Utrzymywał też czystość fizyczną (św. Aleksy w swoją noc poślubną przysiągł sobie z żoną, że już zawsze zostaną czyści wobec siebie). Asceta nie przejmował się życiem doczesnym, ale miał za to silną wiarę, która miała go zbawić po śmierci.
