Mój wymyślony przyjaciel:
Usiadłam dzisiaj na fotelu przy oknie z kubkiem gorącej, słodkiej kawy i zastanawiając się nad wszystkim po trochu stwierdziłam, że powinnam napisać wywiad z moim osobistym, wymyślonym przyjacielem, którego nigdy nie miałem.
Chciałbym mieć miękkie, gęste i lśniące futro. W tygrysi, czarno-różowy wzór. Wielkie zęby zdolne rozszarpać każdą ofiarę i pazury z francuskim manicure'em. Przydałaby się też smukła i giętka sylwetka charta, nie pogardziłabym także świetnym słuchem i wzrokiem. Narządy czucia.. tym, czego pozbyłabym się bez wahania, byłoby serce - zbyt dużo z nim problemów. No i nie żebym miała coś przeciwko wąsom, ale już samo to słowo brzmi zbyt męsko, by mogło mi się podobać. Nie, chyba zdecydowanie nie chciałabym ich mieć.
