Odpowiedź :
głoszenie królestwa bożego
pomaganie potrzebującym
życie wg dekalogu
pomaganie potrzebującym
życie wg dekalogu
Jezusa przed Jego Wniebowstąpieniem zapowiadał:
Świadkowie wiary byli i są prześladowani, oddając często swoje życie, a więc nie spełnia się obietnica o nieszkodliwości trucizn i jadowitych płazów. Wielu chorych, za których Kościół się nie tylko modli, ale nawet udziela im sakramentu namaszczenia – umiera, zamiast cudownie ozdrowieć. Opanowanie nawet jednego obcego języka kosztuje wiele trudu i wysiłku. A wyrzucanie złych duchów w ogóle wydaje się nam wątpliwą praktyką. Jak zatem mamy rozumieć te obietnice Jezusa?
Najpierw zauważmy, że zanim Jezus przeszedł do obietnic, wcześniej wyznaczył Apostołom i Kościołowi zadania.
-Mamy iść na cały świat i głosić wszystkim Ewangelię, Dobrą Nowinę o zbawieniu. Ma to być głoszenie skuteczne, uwieńczone przyjęciem wiary i chrztu. To właśnie wiara – przyjęta lub odrzucona – decyduje o zbawieniu lub potępieniu.
Ważną zasadą, którą pozostawił nam Chrystus, a którą nieraz zaniedbujemy, jest pierwszeństwo wiary przed chrztem.
-Codziennością Kościoła ma być ewangelizacja. Jest to na ogół niepozorna, długotrwała praca z ludźmi. Co ciekawe: najpierw powinna to być praca rodziców z dziećmi. To rodzice są pierwszymi i najważniejszymi wychowawcami swoich dzieci we wierze.
- Posłuszeństwo i zaangażowanie Kościoła w kwestii ewangelizacji.Uczniowie poszli i głosili Ewangelię, a wówczas Pan współdziałał z nimi i gwarantował skuteczność ludzkich wysiłków. Można odnieść wrażenie, że dziś uchylamy się od tego zaangażowania misyjnego. Skutki nie każą na siebie długo czekać. Stopniowa laicyzacja narodów kiedyś chrześcijańskich, powinna być wielką przestrogą, do czego mogą prowadzić zaniedbania w tej dziedzinie.
Świadkowie wiary byli i są prześladowani, oddając często swoje życie, a więc nie spełnia się obietnica o nieszkodliwości trucizn i jadowitych płazów. Wielu chorych, za których Kościół się nie tylko modli, ale nawet udziela im sakramentu namaszczenia – umiera, zamiast cudownie ozdrowieć. Opanowanie nawet jednego obcego języka kosztuje wiele trudu i wysiłku. A wyrzucanie złych duchów w ogóle wydaje się nam wątpliwą praktyką. Jak zatem mamy rozumieć te obietnice Jezusa?
Najpierw zauważmy, że zanim Jezus przeszedł do obietnic, wcześniej wyznaczył Apostołom i Kościołowi zadania.
-Mamy iść na cały świat i głosić wszystkim Ewangelię, Dobrą Nowinę o zbawieniu. Ma to być głoszenie skuteczne, uwieńczone przyjęciem wiary i chrztu. To właśnie wiara – przyjęta lub odrzucona – decyduje o zbawieniu lub potępieniu.
Ważną zasadą, którą pozostawił nam Chrystus, a którą nieraz zaniedbujemy, jest pierwszeństwo wiary przed chrztem.
-Codziennością Kościoła ma być ewangelizacja. Jest to na ogół niepozorna, długotrwała praca z ludźmi. Co ciekawe: najpierw powinna to być praca rodziców z dziećmi. To rodzice są pierwszymi i najważniejszymi wychowawcami swoich dzieci we wierze.
- Posłuszeństwo i zaangażowanie Kościoła w kwestii ewangelizacji.Uczniowie poszli i głosili Ewangelię, a wówczas Pan współdziałał z nimi i gwarantował skuteczność ludzkich wysiłków. Można odnieść wrażenie, że dziś uchylamy się od tego zaangażowania misyjnego. Skutki nie każą na siebie długo czekać. Stopniowa laicyzacja narodów kiedyś chrześcijańskich, powinna być wielką przestrogą, do czego mogą prowadzić zaniedbania w tej dziedzinie.