sztuka starożytnej Grecji powstała między XI w. a I w. p.n.e.Styl archaiczny (VI w. p.n.e): to rozwój rzeźby szkoły egineckiej i dwuch stylów (dorycki - surowy i joński o bardziej miękkim modelunku), oraz malarstwa wazowego czarnofigurowego i rzemiosła artystycznego.Ateny pod rządami Peryklesa stają się głównym ośrodkiem sztuki greckiej, gdzie działali najwybitniejsi twórcy: Fidiasz, Iktinos, Mnesikles, Apollodoros z Aten. Dokonała się synteza porządków doryckiego i jońskiego, pojawiła się głowica koryncka (koryncki porządek), powstały nowe typy budowli (buleuterion, teatr, odeon, gimnazjon).Pod koniec okresu wyróżnić można tzw. styl mokrych szat .Porządek architektoniczny narzucał przede wszystkim proporcje, w jakich miały występować stałe elementy budowli, a więc krepidoma, kolumny, belkowanie i przyczółek. Jednostką (modułem), wedle której mierzono proporcje budowli, był promień dolnego bębna kolumny. Używając go jako podstawowej miary, projektowano resztę budowli.
