Tyrania (z greckiego tyrania - władza jednostki)
Arystokracja (z greckiego aristos – najlepszy, aristokratía – rządy, władza najlepszych):
1) uprzywilejowana grupa społeczna ludzi wyróżnionych z racji urodzenia. W starożytnej Grecji arystokrację tworzyła dziedziczna klasa wielkich właścicieli ziemskich. W Atenach – eupatrydzi (arystokracja rodowa), w Sparcie – spartiaci (pełni obywatele), w starożytnym Rzymie – nobiles (nobilitas zwano arystokracją senatorską), w czasach feudalnych – szlachta rodowa (zasada dziedziczności). Rewolucja burżuazyjna i rozpowszechnienie się idei liberalizmu doprowadziło do upadku arystokracji szczególnie angielskiej i francuskiej. K. Marks za arystokrację uważał górną warstwę wielkoprzemysłowej klasy robotniczej (arystokracja robotnicza);
Falanga – zwarty oddział bojowy greckiej, a potem macedońskiej i hellenistycznej piechoty. Powstała w VII w. p.n.e.
