Kiedy ludzie byli neandertalczykami, kiedy nie wiedzieli co to matma, polski wpadli na pewien pomysł. Czako-dowódca jednej z grup namalował na ścianie jaskini zwierzę. Zawołał wszystkie dzieci z okolicy, i w swoim dźwiękonaśladowczym języku zapytał: Ukuraka hamu prrr? Co oznaczało: co to za stwór? Dzieci nie wiedziały. Patrzyły się to na siebie to na Czako.Nagle jeden z młodzieńców podniósł się i wybiegł z jaskini, wystrzelony jak z procy. PO godzinie wrócił. Upolował konia, zwierzę narysowane na ścianie. Tego czasu Czako już wiedział. Dzieci muszą nauczyć się mówić. W jednej z grot kazał kobietom namalować wszystko co potrafiły. Powstały dziki, bizony, konie, krowy, zboża, drzewa, słońce, księżyc, gwiazdy i wiele innych niezbyt idealnych rysunków. Czako widząc to uśmiechnął się do siebie i pochwalił kobiety. Następnie zwołał pięciu mężczyzn-radę plemienia. Posiedzenie na gałęziach jednego z rozłożystych drzew trwało w nieskończoność. Wr4eszcie uzgodnili jeden, jedyny, prawdziwy werdykt. Powstaje naukaskinia. Paru mężczyzn wniosło 15 kamieni, trochę zwierzęcej krwi, kolorowe płatki kwiatów i inne rośliny nadające się jako barwnik. Czako nauczał. Każego ranka dzieci zbiegały się do naukaskini, by poznawać nazwy poszczególnych rysunków na ścianie. Dzieci dostawały również pracę domową, na korze drzew należało namalować zwierzę, którego przed końcem zajęć CZako wypowiedział nazwę. Złe zachowanie dzieci, brak chęci nauki były wyjątkowo mocno karane. Czako wyrywał żebro zwierzęciu i chłostał maluchy dopóki nie wypowiedziały poprawnej nazwy zwierzęcia.
Tak właśnie wyglądała naukaskinia- prahistoryczna szkoła. Już wtey dzieci dostawały pracę domową i kary za jej braki.
