Wrogowie rewolucji
Zygmunt Krasiński przedstawia w swoim dramacie walkę dwóch sił, którymi kierują różne wartości. Pierwsza z nich to arystokraci dowodzeni przez Hrabiego Henryka. Bronią oni takich wartości jak honor, wiara w Boga, własność prywatna, stary porządek społeczny. W decydującym momencie okazują się tchórzliwi i niezdecydowani. Jedynie Hrabia Henryk pozostaje wierny swym ideałom. Z kim jednak walczą?
Rewolucjoniści
Wrogami arystokratów są rewolucjoniści dowodzeni przez inteligentnego i charyzmatycznego Pankracego. To ludzie wywodzący się z niższych warstw społecznych - chłopi, rzemieślnicy, klasa pracująca. Pragną obalić panów, wprowadzić własność prywatną, wolność i równość. Krasiński jednak przedstawia ich w jednoznacznie negatywny sposób. W jego oczach rewolucjoniści to żądni krwi okrutnicy i gwałtowny motłoch, którym łatwo steruje Pankracy. Opisuje, jak tańczą wokół szubienic i odprawiają bezwstydne parodie chrześcijańskich obrzędów. Autor uważa, że rewolucja wcale nie przyniesie wyzwolenia, a zastąpi arystokrację nową, jeszcze gorszą władzą.
