Odpowiedź :
Aby napisać artykuł do gazety, należy najpierw zastanowić się nad konstrukcją tekstu oraz tym, co chcemy w tekście przekazać. Należy pamiętać, że artykuł jest formą opiniotwórczą.
Czym jest artykuł?
Artykuł to forma publicystyczna. Najczęściej możemy ją spotkać w gazetach, tygodnikach, miesięcznikach drukowanych, ale też w formie amatorskiej w internecie, np. na blogach. Artykuł to tekst, w którym autor przekazuje swoje opinie w możliwie jasny i czytelny sposób.
Artykuł, choć często jest częścią większego wydania, jest osobną, izolowaną całością. Posiada:
- wstęp
- rozwinięcie
- zakończenie
A także:
- tytuł
- śródtytuły
- akapity.
Środki te pozwalają czytelnikowi lepiej odnaleźć się w tekście i go zrozumieć. Ważne jest także, że artykuł w gazecie nie jest artykułem naukowym. To znaczy, że nie powinno się w nim używać słów trudnych i zrozumiałych tylko dla wąskiej grona odbiorców.
Jak napisać artykuł?
Na początku należy zastanowić się, o czym chcemy napisać. Jeśli pytanie główne brzmi: Dlaczego znane utwory literackie inspirują twórców filmowych?, warto samemu sobie na nie odpowiedzieć (np. w brudnopisie).
Tekst powinien zawierać wstęp. Jest to wprowadzenie do tematu, zagajenie czytelnika i zachęcenie go do śledzenia naszego wywodu. Dobrze sprawdzają się elementy zaskakujące, przykuwające wzrok, rozpoczęcie od jaskrawego przykładu czy też wprowadzenie zwrotu do czytelnika.
Rozwinięcie skupia się w tym przypadku na naszej opinii na temat podanego zjawiska i wyjaśnienia go. Może to być refleksja na temat podobieństw między medium filmowym a literackim, bogatej tradycji literatury i interesujących fabuł, które ze sobą niosą.
Zakończenie to podsumowanie naszych myśli. Niekoniecznie muszą w nim być zawarte ostateczne odpowiedzi. Do najciekawszych artykułów należą te, które zostawiają czytelnika z pewnym niedosytem. Sprawiają, że także on sam musi sobie odpowiedzieć na postawione pytanie.
Artykuł w gazetce szkolnej
W podanym przykładzie bardzo ważne jest ustalenie, do kogo i po co piszemy nasz tekst. Czytelnikami będą w większości nasi rówieśnicy, uczniowie szkoły, którzy znają podobne lektury i ich filmowe adaptacje.
Dlatego warto pomyśleć o tym, by nasze przykłady filmowo-literackie były rozpoznawalne i znajome. Z pewnością będą to np. adaptacje powieści Henryka Sienkiewicza (Trylogia, W pustyni i w puszczy, Krzyżacy) i wielu prozaików tworzących w XIX i XX wieku (Stefan Żeromski, Bolesław Prus, Maria Dąbrowska).
Niezwykle istotny jest także język. Skoro naszymi odbiorcami będzie młodzież szkolna, warto dostosować do niej nasze słownictwo – przy zachowaniu stylu publicystycznego. Kolokwializmy raczej nie są wskazane, ale z drugiej strony warto porywać się na terminologię naukową czy specjalistyczną.