Kainowe piętno to związek frazeologiczny mający swoje korzenie w Starym Testamencie. Gdy biblijny Kain zamordował swojego brata Abla z zazdrości o boską miłość, Bóg napiętnował go znamieniem na czole. Rdz 4, 15 głosi: „Dał też Pan znamię Kainowi, aby go nie zabił, ktokolwiek go spotka”.
We współczesnym języku kainowe piętno oznacza „piętno mordercy”, czyli niesławę, którą już do końca życia obarczony będzie zabójca — brata lub rodaka.
Przykładem użycia frazeologizmu mogą być:
On już zawsze będzie nosił ze sobą kainowe piętno.
Po tej zbrodni już nigdy nie zaznam życia bez kainowego piętna.