Odpowiedź :
Biblijne wyobrażenia pierwszych ludzi odbiegają od tych, które przedstawił Mark Twain w „Pamiętniku Adama i Ewy.
Pierwsi ludzie w Biblii:
- Poważne, religijne przedstawienie postaci.
- Oszczędny w szczegóły przekaz o historii pierwszych rodziców.
- Bardzo ważna postać węża (kuszenie szatana).
- Bóg decyduje o ich powstaniu i losie.
- Powstali szóstego dnia pracy Boga przy tworzeniu świata (po roślinach i zwierzętach).
- Najpierw stworzony został mężczyzna – Adam, potem, żeby Adam nie był sam, kobieta – Ewa (podczas snu Adama wyjął mu żebro i na nim ją ukształtował).
- Miejscem zamieszkania ludzi był raj. Mogli tu robić wszystko, co chcieli oprócz jednej rzeczy – jeść owoców z drzewa poznania dobra i zła (groziło to śmiercią).
- Sprawcą złamania zakazu był wąż. Namówił on Ewę do skosztowania owocu, rysując przed nią wizję jeszcze lepszego życia. Ewa podzieliła się owocem z Adamem i w ten sposób oboje złamali zakaz swojego stwórcy i poczuli coś, czego wcześniej nie znali – wstyd i strach.
- Adam i Ewa dostrzegli, że są nadzy, dopiero po skosztowaniu zakazanego owocu. Z liści figowych zrobili sobie pierwsze ubrania – przepaski zakrywające miejsca intymne.
- Wiedzieli, że postąpili niewłaściwie. Ze strachu schowali się przed Bogiem.
- Życie Adama i Ewy w beztroskim raju dobiegło końca. Za złamanie jedynego zakazu zostali wygnani na ziemię, gdzie czekały na nich ból, cierpienie i nieszczęścia. Stali się zwykłymi śmiertelnikami.
Pierwsi ludzie w „Pamiętniku Adama i Ewy” Marka Twaina:
- Żartobliwe przedstawienie postaci.
- Żywa, wciągająca historia pierwszych ziemskich rodziców.
- Wąż ma znikome znaczenie.
- O Bogu (stwórcy) nie ma tu prawie nic.
- Kobieta i mężczyzna znajdują się jednej, ciekawej, przyjaznej planecie, o której nic nie wiedzą, poznają ją i siebie nawzajem. Oboje zapisują swoje spostrzeżenia – prowadzą dzienniki, opisując m.in. wzajemnie swoje wady.
- Adam to tchórz, egoista, zadufany w sobie, dumny, przemądrzały, stawający się nad innymi stworzeniami, udaje, że prowadzi naukowe badania – bądź naprawdę tak myśli. Takie podejście ma także do Ewy i ich wspólnych dzieci. Nie jest jednak pozbawiony zalet – potrafi zbudować szałas, mimo strachu poluje. No i widzi, że Ewa jest piękna!
- Ciekawska, wścibska i ciągle gadająca Ewa uważna Adama za niegroźnego i uroczego głupca.
- Wspólnie odkrywają, co ich łączy. Ich miłość ma niezwykłą siłę. I jest prawdziwa (pierwsza na ziemi!).