Bernard Zygier
-pochodzenie - pochodzi z rodziny o niemieckich korzeniach
-rodzina mieszczańska
-warunki materialne dobre
-sposób uzyskania wykształcenia - w Warszawie został wyrzucony ze szkoły za „nieprawomyślność”, jednak do gimnazjum klerykowskiego został przyjęty dzięki specjalnemu zezwoleniu kuratora okręgu naukowego i wstawiennictwu znanej osoby,
-stosunek do nauki - pilny, dobry uczeń, zależy mu na zdobyciu rzetelnej wiedzy, sam się dokształca
-stosunek do kolegów - początkowo poddawany szczególnej dyscyplinie przez klerykowskich nauczycieli, nie szukał towarzystwa, wydawał się radzić sobie w samotności. Po słynnej lekcji polskiego nawiązuje przyjaźnie z kolegami
-stosunek do zaborców - nie daje się zrusyfikować, est bardzo odważny, gotów na wszystko, aby zamanifestować, że jest Polakiem
-stosunek do polskości - świadomość narodowa, zaangażowanie, Bernard jest i czuje się Polakiem, dlatego zmienia nazwisko z Sieger, jak podpisywali się jego dziad i ojciec, na polskie – Zygier. W Warszawie należał do organizacji młodzieżowej, uczącej polskiej literatury i historii, podobną misję podjął w Klerykowie.
-cechy charakteru - Bernard jest osobą opanowaną i zrównoważoną, nigdy nie okazuje strachu czy też złości. Na jego twarzy maluje się wyraz uprzejmej drwiny.
-ocena bohatera - pozytywna postać, stał się przewodnikiem w dochodzeniu kolegów do historycznej prawdy o Polsce i własnej świadomości narodowej, uczniowie zaczęli rozumieć system rusyfikacji i cel Rosjan, zrozumieli, że są Polakami. Dzięki Zygierowi i jemu podobnym praca rusyfikatorów była "syzyfową".
