To przyjęty w kulturze i sztuce sakralnej sposób przedstawiania wizerunków trzech najważniejszych postaci w religii chrześcijańskiej - Jezusa Chrystusa, Matki Boskiej oraz Jana Chrzciciela.
Deesis polega na przedstawiania Jezusa w centrum danego tekstu kultury, a Matki Boskiej i Jana Chrzciciela po bokach.
Kompozycja deesis jest najczęściej spotykana na ikonach, ale można ją spotkać również na ścianach kościołów, a także na ilustracjach zawartych w Biblii.
Okoliczności powstania kompozycji deesis:
Historia kształtowania się kompozycji deesis jest związana ze religijnymi sporami wewnętrznymi w Cesarstwie Wschodniorzymskim.
Zwolennicy przedstawiania wizerunków świętych na ikonach zaczęli tworzyć około VI i VII wieku specjalne zgromadzenia, które miały przekonywać innych chrześcijan do tego pomysłu.
Wkrótce udało im się stworzyć kompozycję złożoną z Jezusa, Matki Boskiej i Jana Chrzciciela, którą określono deesis.
Ich koncepcja zyskała powszechne uznanie około XI wieku, kiedy spór zwolenników i przeciwników przedstawiania świętych na ikonach ostatecznie zakończył się porażką tych drugich.
Z tego wynika, że kompozycja deesis ukształtowała się w średniowieczuw Cesarstwie Wschodniorzymskim na drodze sporów religijnych pomiędzy dwoma odłamami chrześcijaństwa.
