Odpowiedź :
Św. Bakhita jako dziecko została uprowadzona jako niewolnica, natomiast później, dzięki kolejom losu, przyjęła wiarę katolicką i została zakonnicą, a nawet świętą. Słowa „od niewoli do świętości” są więc jak najbardziej trafne.
Kim była św. Bakhita?
Bakhita urodziła się w Sudanie, w 1868 roku. Kiedy miała 9 lat w wyniku porwania przez arabskich handlarzy ludźmi, stała się niewolnicą. W wyniku tej traumy zapomniała swojego prawdziwego imienia, więc nadano jej imię „Bakhita”, które oznaczało słowo „szczęściara”. Zanim w wieku 15 lat wykupił ją włoski konsul, Callisto Legnani, wiele razy była sprzedawana z rąk do rąk i dręczona, m.in. fizycznie. Wraz z konsulem w końcu trafiła do Włoch, gdzie pozwolono jej opiekować się dziećmi w rodzinie Mariny Turiny Michieli, która ostatecznie wysłała Bakhitę na przyuczenie do Zgromadzenia Sióstr Córek Miłości Służebnic Ubogich św. Magdaleny z Canossy. W tym miejscu rozpoczęła się jej nauka na temat religii katolickiej, z którą już wcześniej miała co nieco do czynienia. W roku 1890 przystąpiła do chrztu, komunii i bierzmowania, przyjmując imię Józefina, a po kilku latach sama została zakonnicą. W ciągu swojej 50-letniej posługi oznaczała się głęboką wiarą, troską i miłością. Poświęcała się przede wszystkim pracy fizycznej, a dzięki funkcji odźwiernej zakonu miała też styczność z osobami świeckimi. Pomimo wielu życiowych prób i upokorzeń, pozostała do śmierci wierna swojej wierze w Chrystusa. Zmarła w wyniku choroby w 1947 roku.
Beatyfikacja Józefiny Bakhity przez papieża Jana Pawła II odbyła się w Rzymie, 17 maja 1992 roku, natomiast kanonizacja nastąpiła 1 października 2000 roku.
Dzień 8 lutego, kiedy to kościół katolicki wspomina św. Józefinę Bakhitę, jest także Światowym Dniem Modlitwy i refleksji przeciwko handlowi ludźmi. Sama święta jest patronką Kościoła katolickiego w Sudanie, zgromadzeń męskich i żeńskich kanosjanów oraz wszelkich dzieł miłosierdzia.
#SPJ1