Charakterystyka malarstwa z okresu realizmu.
Malarstwo realistyczne skupiało się wokół tematów prostych ludzi i ich pracy. Na obrazach ukazywane były postacie chłopów, pracowników fabryk, kobiet przy pracy domowej, a nawet pijaków. Realizm miał oddawać świat takim jakim był on naprawdę. Artyści uwieczniali w swoich dziełach również brzydotę życia codziennego, na przykład pijaków leżących na ulicy, czy szary, smutny widok miasta.
Twórczość rzeźbiarzy renesansu i baroku.
Do sławnych rzeźbiarzy renesansu należeli m.in Michał Anioł i Donatello. Twórczość rzeźbiarzy renesansowych skupiała się na dziełach o tematyce religijnej, ale również mitologicznej. To w tym okresie powstały słynne rzeźby takie jak Pieta Michała Anioła i Dawid. W renesansie zaczęła się również rozwijać rzeźba nagrobkowa. Rzeźbiono postacie na sarkofagach, często tak aby wyglądały na śpiące.
Rzeźbiarstwo barokowe czerpało z renesansu. Postacie były przedstawiane w ruchu. Nastąpił rozwój rzeźby nagrobkowej. Ta dziedzina sztuki była również ważnym elementem architektury. Rzeźby ozdabiały barokowe świątynie, w szczególności ołtarze. Do przedstawicieli barokowego rzeźbiarstwa należeli m.in. Bernini i Puget.
Okres realizmu - kiedy tworzono realistyczne dzieła?
Realizm w sztuce zaczął być obecny w drugiej połowie XIX wieku. Nastąpił bezpośrednio po okresie romantyzmu i mocno kłócił się z romantycznymi ideami.
Kiedy tworzono dzieła renesansowe, a kiedy barokowe?
Renesans w sztuce rozpoczął się pod koniec XV wieku i obejmował cały XVI wiek. Był to czas ogromnych zmian w sposobie myślenia i tworzenia. Barok to epoka, która nastąpiła bezpośrednio po renesansie i trwała od końca wieku XVI przez cały XVII wiek.
