Życie ludzkie nie zawsze usłane jest różami. Człowiek stawia czoła przeciwnościom, trudnym sytuacją, które niesie ze sobą życie, ponieważ wierzy, że niepowodzenia w końcu muszą minąć, a po złych chwilach przyjdą dobre. W literaturze można odnaleźć wiele przykładów bohaterów zmagających się z przeciwnościami losu, z którymi podejmują walkę.
Stanisław Wokulski, główny bohater powieści „Lalka“ Bolesława Prusa, przyjmuje taką postawę.
Pochodził ze zubożałej szlachty i choć pragnął zdobyć wiedzę, kształcić się zmuszony był pracować. jako subiekt. Wszyscy szydzili z niego, ale on ucząc się nicami, dostał się najpierw do Szkoły Przygotowawczej a później uniwersytet. Studia przerwało powstanie, w którym brał udział, za co zesłany został na Sybir. Mimo to nadal się kształcił, zdobył przyjaciół i uznanie towarzystw naukowych. Po powrocie do kraju nie znajduje uznania u szlachty, która nim gardzi, choć uważa za swojego: „szlachta, lubo o Wokulskim odzywa się z przekąsem jako o dorobkiewiczu i demokracie, w cichości jednak chełpi się nim: Znać, że nasza krew, choć przystał do kupców!" Z kolei „Kupcy, a nade wszystko fabrykanci, nienawidzili Wokulskiego, najcięższe jednak zarzuty, jakie mu stawiali, były te: "To szlachcic... wielki pan... polityk!..."
Jednak bohater nie poddawał się. Otworzył sklep, założył Spółkę handlową, wyjechał do Bułgarii dorobić się na dostawach wojskowych. Wtedy wszyscy o Wokulskim wypowiadali się z ciekawością, podziwem a nawet szacunkiem jako o bohaterze powstania, hojnym filantropie i silnym człowieku.
Jednak największym dla bohatera wyzwaniem było zdobycie ukochanej kobiety. Zakochany bez pamięci w Izabeli Łęckiej robił wszystko, aby dostać się na salony, by zbliżyć się do arystokratki. Aby spotykaj ja jak najczęściej zaczął bywać w teatrze, zmienił garderobę, uczył się języka angielskiego. Po wielu upokorzeniach kupca, Łęcka zgodziła się zostać jego narzeczoną, co prawda ze względów finansowych, ale Stach był wtedy szczęśliwy.
Kolejnym przykładem jest postawa bohatera opowiadania Ernesta Hemingwaya „Stary człowiek i morze“.
Santiago jest starym rybakiem przez całe życie związanym z morzem. Wytrwały i silny psychicznie nie poddawał się, nie narzekał na swój los, choć przeciwności nie omijały go.
Rybak marzył o złowieniu ogromnej ryby, ale wypływając przez kolejne osiemdziesiąt cztery dni nie złowił żadnej, pzez co mieszkańcy wioski nazywali go „salao”, czyli pechowcem. Pewnego dnia jego marzenie spełniło się i złowił ogromnego marlina, dzięki temu, że był mistrzem w swoim fachu, perfekcjonistą w łowieniu ryb. Jednak pojedynek z tak wielką rybą spowodował, że ciało rybaka zaczęło odmawiać posłuszeństwa. Choć Santiago zdawał sobie sprawę, że lata jego świetności już dawno minęły, nie poddawał się , gdyż znał dobrze swoje możliwości. Pokonał marlina, ale nie udało mu się uratować ryby, która po kawałku została zjedzona przez rekiny. Walczył o nią do ostatka sił, to pomimo porażki, odniósł zwycięstwo, zwycięstwo nad samym sobą, gdyż walcząc z marlinem na morzu, pokonał własne słabości.
Santiago to typ człowieka twardego, pokonującego trudności, przeciwności losu oraz walczącego do końca.
Życie ludzkie pełne jest klęsk i zwycięstw. Ważne jest, aby się nie poddawać, walczyć ze swoimi słabościami i przeciwnościami losu. Niezależnie od sytuacji człowiek powinien mieć nadzieję na lepsze jutro, starać się poprawić swój los, nie poddawać się.
