Kryzys gospodarczy:
W latach trzydziestych Japonię dotknął ogólnoświatowy kryzys gospodarczy - państwo napotkało utrudnienia w handlu międzynarodowym, który stanowi ważny element każdego kraju wyspiarskiego.
Ambicje mocarstwowe:
W 1905 roku Japonia zwyciężyła w wojnie z Rosją, co pokazało, że może stać się mocarstwem międzynarodowym. Z tego powodu zaczęła dążyć do dominacji w regionie, co ułatwiał fakt, że najbliżsi sąsiedzi (Chiny i Korea) byli wówczas państwami zacofanymi.
Militaryzm:
W latach trzydziestych Japonia postanowiła oprzeć się na propagandzie wojny i zbrojeniu, ponieważ jej władcy uznali, że do rozwoju niezbędna jest ekspansja i pozyskiwanie nowych surowców. Utrzymywanie silnej armii miało też zapobiegać buntom ludności, która była niezadowolona z kierunku modernizacji kraju.
Nacjonalizm:
W II połowie XIX wieku Japonii udało się wyzwolić od wpływów USA i mocarstw Europejskich. Od tamtej pory nacjonalizm stał się narzędziem budowania silnej tożsamości narodowej - władcy Japonii uważali go za gwarancję bezpieczeństwa i sposób na dynamiczny rozwój. Z tego powodu państwo kontynuowało tę politykę także na początku XX wieku.
#SPJ1
