Homeostaza glukozy jest kontrolowana głównie przez przeciwdziałajace hormony, insulinę i glukagon, wydzielane w wyspach trzustki przez komorki β i komórki α, a także komorki δ, których rola w homeostazie glukozy wymaga jeszcze wyjaśnienia. Sekrecja insuliny wzrasta w odpowiedzi na wzrost stężenia glukozy dla utrzymania normoglikemii przez stymulację transportu glukozy w mięśniach i tkance tłuszczowej i redukcji produkcji glukozy poprzez hamowanie glukoneogenezy w wątrobie. Sekrecja glukagonu jest obniżana przez hiperglikemię, a stymulowana podczas hipoglikemii dla promocji produkcji glukozy w celu podwyższenia poziomu glukozy. Sekrecja glukagonu przez komórki α jest regulowana przez różne mechanizmy włączając glikemię, bądźce nerwowe i sekrecję insuliny z sąsiadujących komorek β. Glukagon, działając na wątrobę, pierwotnie inicjuje glikogenolizę i glukoneogenezę, w rezultacie czego dochodzi do szybkiego wzrostu endogennej produkcji glukozy. Przy przedłużającej się stymulacji glukagon, działając na wątrobę dla zaoszczędzenia glukozy, aktywuje oksydację wolnych kwasow tluszczowych i produkcję ketonow.
