Odpowiedź:
Andrzej Zaucha (ur. 12 stycznia 1949 w Krakowie, zm. 10 października 1991 tamże – polski wokalista rhythm-and-bluesowy i jazzowo-popowy, saksofonista altowy i perkusista, a także aktor musicalowy (teatralny) i filmowy oraz artysta kabaretowy. Z wykształcenia zecer. Był muzycznym samoukiem.
Życiorys
Był synem Matyldy Zauchy-Feit i Romana Zauchy (1922–1989). Brat matki grał na trąbce[. Ojciec śpiewał i grał zarobkowo w zespołach grających do tańca. W wieku ośmiu lat Andrzej zastępował ojca w zespole, grając na perkusji. W szkole podstawowej grał także w innych krakowskich składach muzycznych grających muzykę taneczną. Przerwawszy naukę w liceum ukończył szkołę zawodową w specjalności zecera.
Kariera muzyczna
Muzycznie debiutował jako perkusista w amatorskim zespole Czarty. Później został solistą grupy Telstar. W 1966 po raz pierwszy śpiewał w klubach studenckich. Profesjonalnie śpiewanie rozpoczął w 1969 jako wokalista jazz-rockowej grupy Dżamble, z którą wystąpił m.in. na festiwalu Jazz nad Odrą w 1969 we Wrocławiu i nagrał album Wołanie o słońce nad światem. W 1971 związał się z krakowską grupą Anawa, z którą nagrał LP Anawa (1973) z takimi piosenkami jak „Abyś czuł”, „Ta wiara”, „Linoskoczek”, „Stwardnieje ci łza” i „Nie przerywajcie zabawy”. W latach 1973–1979 śpiewał i grał w zespołach rozrywkowych za granicą (występował w klubach muzyczno rozrywokalista jazz-rockowej grupy Dżamble, z którą wystąpił m.in. na festiwalu Jazz nad Odrą w 1969 we Wrocławiu i nagrał album Wołanie o słońce nad światem. W 1971 związał się z krakowską grupą Anawa, z którą nagrał LP Anawa (1973) z takimi piosenkami jak „Abyś czuł”, „Ta wiara”, „Linoskoczek”, „Stwardnieje ci łza” i „Nie przerywajcie zabawy”. W latach 1973–1979 śpiewał i grał w zespołach rozrywkowych za granicą (występował w klubach muzyczno rozrywkowych i pubach w Niemczech Zachodnich, Austrii, Szwajcarii. Od 1976 grał na saksofonie. Karierę solową rozpoczął dopiero w 1980, kiedy zagrał w śpiewogrze Pozłacany warkocz Katarzyny Gärtner.wkowych i pubach w Niemczech Zachodnich, Austrii, Szwajcarii. Od 1976 grał na saksofonie. Karierę solową rozpoczął dopiero w 1980, kiedy zagrał w śpiewogrze Pozłacany warkocz Katarzyny Gärtner.
W 1983 ukazał się pierwszy album solowy Andrzeja Zauchy zatytułowany Wszystkie stworzenia duże i małe. Największą popularność z debiutanckiej płyty zdobył utwór tytułowy zaśpiewany w duecie z Ewą Bem. W 1985 Zaucha wystąpił podczas koncertu Piosenka jest dobra na wszystko, który odbył się w ramach Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Od tego czasu był regularnym gościem na opolskich festiwalach (począwszy od 1985 występował w Opolu corocznie aż do 1991). Udzielił się w epizodycznych rolach w filmach Miłość z listy przebojów Marka Nowickiego, Misja specjalna Janusza Rzeszewskiego oraz Trzy dni bez wyroku Wojciecha Wójcika.
W 1987 ukazał się drugi solowy album Zauchy, zatytułowany Stare, nowe, najnowsze, na którym znalazły się popularne piosenki „Myśmy byli sobie pisani”, „Bądź moim natchnieniem” i „C’est la vie – Paryż z pocztówki”. Na KFPP w Opolu w 1988 wykonał piosenkę „Byłaś serca biciem”, za którą zdobył wyróżnienie. Utwór stał się jednym z największych przebojów artysty. W 1989 obchodził jubileusz 20-lecia pracy scenicznej jako wokalista]. Z tej okazji planowano jego koncert podczas Dni Krakowa. W 1989 występował jako aktor w spektaklu Kur zapiał w Teatrze STU. Na festiwalu w Opolu w 1989 otrzymał wyróżnienie w koncercie Premiery za piosenkę „O cudzie w tancbudzie” oraz nagrodę prezydenta miasta Opola za osiągnięcia w wykonawstwie piosenek. W 1989 z big-bandem Wiesława Pieregorólki nagrał album Andrzej Zaucha, wydany przez Polskie Nagrania. W tym samym roku artysta zapowiadał wydanie nagranego już albumu wraz z Jerzym Dobrzyńskim (muzyka) i Zbigniewem Książkiem . Na 28 grudnia 1989 miał zaplanowany koncert w Filharmonii Krakowskiej, a na wieczór sylwestrowy 31 grudnia 1989 zaplanowano jego koncert w Sztokholmie.
Wyjaśnienie:
