W tytule księgi 10 „Pana Tadeusza” pojawia się słowo „emigracja”, które dotyczy części szlachty uciekającej z Litwy po wywołaniu wielkiej burdy z Moskalami.
Tytuł księgi 10 „Pana Tadeusza” brzmi „Emigracja. Jacek”
Powodem takiego, a nie innego nazewnictwa, może być temat poruszony w tej części epopei, dotyczący emigracji za Niemen „bohaterów”, którzy byli najbardziej zaangażowani w bitwę z Rosjanami w Soplicowie. Podkomorzy sugeruje podczas narady, że można by uciekinierów obciążyć winą za całe zajście, dzięki czemu wszyscy, włącznie z pozostałymi na Litwie, unikną jakiejkolwiek odpowiedzialności za to, co się stało. Emigrującymi byli: Maciej Chrzciciel, nasz tytułowy Tadeusz, Bartek Brzytewka i Macieja Konewka, do których ostatecznie dołącza również Hrabia.
„Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie”
„Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie” jest epopeją narodową autorstwa Adama Mickiewicza, napisaną w Paryżu, w latach 1832-1834. Utwór złożony jest z 12 pisanych wierszem trzynastozgłoskowym ksiąg. W swoim dziele Mickiewicz przedstawia czytelnikom obraz szlachty polskiej żyjącej w czasach wojen napoleońskich.
