Odpowiedź:
1.Wypowiedź podmiotu lirycznego zmienia się w kolejnych strofach utworu. W pierwszej części pojawiają się formy czasownikowe w postaci imiesłowów przymiotnikowych biernych, np. "uduszony", "wyniszczony", "spalony", które opisują stan końca wieku. Ostatni wers zawiera czasowniki w trzeciej osobie czasu teraźniejszego. Zastosowany tryb oznajmujący świadczy o funkcji informacyjnej wypowiedzi, która ma charakter konstatacji.
Z kolei w strofie drugiej i trzeciej sytuacja liryczna nieco się zmienia. Stary wiek, będący dotąd przedmiotem opisu, staje się podmiotem do rozmowy. Tryb oznajmujący zostaje wyparty przez tryb rozkazujący. Pojawiają się apostrofy w formie drugiej osoby liczby pojedynczej. Podmiot liryczny zdaje się mieć od nowego roku konkretne wymagania. Nie tylko oczekuje pewnych zmian, ale wręcz ich żąda ("skryj twarz nienawistną", "przywołaj Baranka").
Takie zróżnicowanie wypowiedzi w tekście służy określonym celom artystycznym. Pokazuje rozczarowanie podmiotu mówiącego współczesnością i niedaleką przyszłością oraz wyraża nadzieję na lepszą przyszłość.
2. Adresatem wiersza jest koniec wieku. Formy bezpośredniego kontaktu nadają temu abstrakcyjnemu bytowi podmiotowy charakter, przybliżając go wręcz do istoty ludzkiej, z którą można porozmawiać. Diagnoza odchodzącego wieku jest druzgocząca, stąd też apel o opamiętanie i budowę lepszej przyszłości, w której spełnią się obietnice ważne dla wyznawców religii chrześcijańskiej.
3.Określenie "Super Nowa" nawiązuje do nazwy pewnego rodzaju gwiazd, które na skutek licznych eksplozji wielokrotnie zwiększają swoją jasność. Ceną za to jest jednak zakończenie istnienia. W tym kontekście sformułowanie to odnosi się do ustępującego właśnie wieku XX. Jego gorejąca, intensywna jasność wiąże się w wierszu z takimi zjawiskami, jak chaos, pożądanie i udręka. To właśnie one prowadzą go do unicestwienia.
4. Efekt ironiczny nadają utworowi zdrobnienia, które określają kończący się wiek XX. Deminutywy "karzełku" oraz "gwiazdko" nie mają familiarnego, pełnego ciepła i czułości charakteru, lecz wyrażają drwinę. Są to bowiem w tym kontekście wyrazy nacechowane negatywnie.
Wyjaśnienie:
elo
