Tragizm ludzkiego losu poleg na tym, że człowiek niema wpływu na jego koleje. Jego przyszłość nie zależy od niego, a to co go spotyka często jest konsekwencją czynów przodków. Od przeznaczenia nie można uciec, nie mozna także zapobiec złu, które nas czeka, czyniąc dobro, co ukazują antyczne dzieła literackie.
„Antygona“ Sofoklesa pokazuje, że człowiek nie może wygrać z fatu, że w walce z nim jest osamotniony. Los tytułowej bohaterki jest pezzesądzony i ie ma wpływo jakie podejmuje ona działania. Nad jej rodem- Labdakidów panowało fatum, dlatego chociaż była dobrym człowiekiem, kochającą siostrą, która chciała zapewnić spokój duszy Polinejka i złamała zakaz jego pochowku wydany przez Kreona, nie udało jej się odmienić losu spisanego przez bogów. Za swój czyn zapłaciła życiem.
Podobny problem miał jej ojciec Edyp. Gdy poznał przepowiednię, zgodnie z którą miał zabić swojego ojca, uciekł z rodzinnego miasta, aby temu zapobiec, nie wiedząc, że nie jest on jego biologicznym rodzicem. Choc bardzo bardzo się starał, to jednak sprawił, że przepowiednia się spełniła.
Historia Antygony i Edypa ukazują tragiczny obraz ludzkich losów. Wynika z niego, że człowiek nie jest w stanie uciec od przeznaczenia, nie zależnie od tego jakim jest człowiekiem.
