Istota feudalizmu w średniowieczu:
- określał rolę każdego członka społeczeństwa
- regulował prawa pomiędzy niższymi i wyższymi warstwami społecznymi
- polegał na tym, że słabsze grupy oddawały się w opiekę silniejszym i bardziej zamożnym
- stanowił, że wszyscy członkowie społeczeństwa byli ze sobą związani wzajemnymi zależnościami (tzw. drabina feudalna, na której czele stał król)
Ponadto:
- feudałowie, czyli właściciele ziemscy zarządzali chłopstwem
- chłopi musieli uprawiać ziemię i żywić swoich panów, a także uiszczać rentę feudalną (pańszczyznę, pieniądze lub płody rolne)
- wojownicy, czyli rycerze zapewniali bezpieczeństwo i także czerpali korzyści z pracy chłopów
- istniała silna zależność między seniorem a wasalami
- chłopi nie mieli ziemi na własność, tylko byli jej użytkownikami
feudalizm - ustrój społeczny, gospodarczy i polityczny opierający się na podziale na trzy stany społeczne (duchowieństwo, rycerstwo i chłopstwo) i zależności jednostek opartej na hierarchii społecznej. Popularny w Europie od średniowiecza do rewolucji francuskiej
senior - zwierzchnik w systemie feudalnym, który sprawował opiekę nad wasalem
wasal - osoba oddana seniorowi, która w zamian za lenno (majątek) służyła mu radą i pracą
